Londen, dus. Ik heb een beetje tegen dit bericht aan zitten hikken, want de hoeveelheid culinaire bezienswaardigheden is in de Engelse hoofdstad werkelijk (en letterlijk) ontelbaar! Het is dan ook schier onmogelijk om in enkele dagen álle plaatsen van keuze aan te doen, maar met een stevig partijtje heen-en-weer-rennen kwamen wij toch een heel eind.
Brick Lane staat bekend als het kloppend hart van 'Banglatown' en dat blijkt dan ook, gezien het gróte aantal curryrestaurants (schijnbaar hoe korter de menukaart, hoe beter de keuken). Zoals de meeste koks en inwoners van deze buurt, doen ook wij inkopen bij Taj Stores, waar net als bij Bangla City, de kruiden en exotische vruchten hoog opgestapeld liggen. Beide toko's geven een nieuwe definitie aan het begrip 'uitgebreid assortiment'. Behalve de meest uiteenlopende kruiden (ik ga niet eens beginnen met een opsomming), zijn de meest opmerkelijke vondsten: 'rose petal spread', maanzaadolie, chili olie en een heuse kokosrasper. De zondagsmarkt (10-17u) in en rond de voormalige Old Truman brouwerij is leuk hoor, maar niet helemaal het voedselwalhalla waar ík voor ga. Wél koop ik twee keer een gróte beker thee (£1,70) bij Coffee@Bricklane, waar organische produkten en recycling hoog in het vaandel staan. Engelsen drinken hun thee stérk (bijna zwart), maar gelukkig zit er in míjn beker zoethoutthee in plaats van die vieze Engelse mélange. Een belegd broodje van Beigel Bake mag bij een bezoek aan deze straat niet ontbreken!
Spitalfields (zon 10-17u) is één van de vele markten van de stad, maar anders dan op het vermaarde, prijswinnende Borough Market (vrij 12-18u, za 9-16u), vind je hier eerlijke éénmansbedrijfjes die hun -veelal- organische produkten zelf aan de man komen brengen: prachtige taarten, verse sappen, romige kazen ('blue caprese matured in red wine with raisins'!!) en pasgeplukte groente en fruit. Verder veel broden en cakes, allemaal met welklinkende namen. Studenten van de kunstacademie (en andere jonge designers) verkopen op Spitalfields de door hen ontworpen sieraden en kleding en er zijn dan ook échte juweeltjes te bewonderen (ik ben vooral verrukt van de 'beer bottle glasses' van EcOutlet).
Nèt om de hoek zit A Gold, een vaak aangeraden maar míj tegenvallende Britse specialiteitenwinkel, ware het niet dat ik hier rauwmelkse Gorwydd Caerphilly uit Wales (zelfs het winkelmeisje zegt het niet uit te kunnen spreken) en Black Bomber Snowdonia (extra rijpe Cheddar in zwarte was) koop.
Op weg naar Londen's grootste boerenmarkt, komen we langs Natural Kitchen (77-78 Marylebone High Street); zéker de moeite waard om even binnen te stappen. ALLES hier is van organische teelt en, ja, óók het vele vlees en de kazen. Boven is een lunchruimte en beneden vind je dingen als organisch bier, Numi 'flowering tea' en roze zout uit de Himalaya. Verder Peruviaanse cacaostukken, spirulinapoeder uit Hawaiï, abrikozenpitten en een keur aan artisanale produkten.
Eén straat verder stuiten we op La Fromagerie (extract van pure Bourbon vanille à £9,48), waarnaast een werkelijk fantastische keurslager. Er tegenover, op een parkeerplaats, huisvest de farmers market van Marylebone (zon 10-14u). Zou ik in de buurt wonen, dan zou deze markt mijn favoriete stek zijn: vis, vlees, kazen, aardappels, brood, tomaten, groente, huisbereidingen (als pesto) en cakes. En zo tegen het eind van de markt ook nog eens veel voor de helft van de prijs. Maar het regent en dat zet een beetje een domper op het geheel.
Op Oxford Street (de winkelhoofdstraat), maar ook daarbuiten, is het bijna 'not done' voor een groot warenhuis om niet óók voedsel te verkopen en dus kun je bij Selfridge's, Marks&Spencer, Harrod's, Fenwick, Harry Morgan's en Harvey Nichols terecht op hun 'foodcourt'. Vooral die van M&S is bijna een supermarkt (lees: ís een supermarkt) en ik vind er 'baby red onions'. Bij Harrod's koop ik verse amandelen (en te dure fudge) en uiteraard stop ik bij Selfridge's voor een sushi-zitting.
De Japanse supermarkt Arigato (op nr. 48) is meer dan zomaar een toko, zit in dezelfde Brewer Street als Kulu Kulu en Mrs Kibble's Olde Sweet Shoppe en is tot láát open. Ze verkopen hier zelfs yuzu sap.
Dit in tegenstelling tot het teleurstellende 'Manila Supermarket' (11-12 Hogarth Place), wat wél enkel een tokootje blijkt te zijn. De Vietnamese Supermarket 'Pho' (86 St John Street) en The Spice Shop (1 Blenheim Crescent) bereiken we niet deze trip, maar er is wél nog een mogelijkheid om even iets te gaan drinken bij Carluccio's (Garrick Street, Covent Garden), waar we ons beiden enthousiast laven aan een 'Bicerin à la Torino' (£2,50 voor een kannetje espresso, een kannetje room en een kannetje vloeibare chocolade). We krijgen er een schoteltje roomboterkoekjes bij, maar die blijken níet -zoals ik dacht- complimentary. Ook Carluccio's heeft natuurlijk een foodcourt, en wel in Italiaanse specialiteiten. Ik zie onder andere inktvisinkt, rode rijst en fagioli cannellini.
Voor de bakliefhebbers is er nog de door Nigella Lawson aangeprezen Jane Asher - cake and sugarcraft shop (22-24 Cale Street), waar ze vooral veel bakvormen, royal icing en foodcolouring paste verkopen. Dichtbij Carluccio's in Covent Garden zit Neal's Yard Dairy; ook weer kaas.
Élke dag van de week, behalve zondag, is er Caraïbische markt in Brixton (8-18u) waar allerhande vreemde dingen gekocht kunnen worden, maar ook veel exotica te koop liggen. De stukken suikerriet zijn uitzonderlijk sappiger dan je zou denken -zodra je erop begint te kauwen- en hoewel ze géén favoriet van míj zijn (ik spreek duidelijk níet voor mijn vriend), ben ik wél gefascineerd door de aloë vera die hier ligt. En de dadelsiroop. Ik wip nog even een Holland&Barrett binnen, omdat ze bij deze keten véél gedroogde vruchten (o.a. gooseberries en gojiberries) en noten verkopen (en verder een overdaad aan voedingssupplementen en andere kruidenmelanges in de schappen hebben liggen). En op zomaar een straatmarktje koop ik de meest verrukkelijke dadels en bovendien nog 'organic purple stem broccoli'. Héél apart, dat Engelse marktkoopmannen hun groente en fruit per bak verkopen (meestal voor £1,00 per bak).
Nou nog een supermarkt vinden (Safeway, Tesco, Asda, Waitrose of Sainsbury's) en ik ben verzadigd. Zowaar. Ik zei je: belachelijk VEEL!!
Spitalfields (zon 10-17u) is één van de vele markten van de stad, maar anders dan op het vermaarde, prijswinnende Borough Market (vrij 12-18u, za 9-16u), vind je hier eerlijke éénmansbedrijfjes die hun -veelal- organische produkten zelf aan de man komen brengen: prachtige taarten, verse sappen, romige kazen ('blue caprese matured in red wine with raisins'!!) en pasgeplukte groente en fruit. Verder veel broden en cakes, allemaal met welklinkende namen. Studenten van de kunstacademie (en andere jonge designers) verkopen op Spitalfields de door hen ontworpen sieraden en kleding en er zijn dan ook échte juweeltjes te bewonderen (ik ben vooral verrukt van de 'beer bottle glasses' van EcOutlet).
Nèt om de hoek zit A Gold, een vaak aangeraden maar míj tegenvallende Britse specialiteitenwinkel, ware het niet dat ik hier rauwmelkse Gorwydd Caerphilly uit Wales (zelfs het winkelmeisje zegt het niet uit te kunnen spreken) en Black Bomber Snowdonia (extra rijpe Cheddar in zwarte was) koop.
Op weg naar Londen's grootste boerenmarkt, komen we langs Natural Kitchen (77-78 Marylebone High Street); zéker de moeite waard om even binnen te stappen. ALLES hier is van organische teelt en, ja, óók het vele vlees en de kazen. Boven is een lunchruimte en beneden vind je dingen als organisch bier, Numi 'flowering tea' en roze zout uit de Himalaya. Verder Peruviaanse cacaostukken, spirulinapoeder uit Hawaiï, abrikozenpitten en een keur aan artisanale produkten.
Eén straat verder stuiten we op La Fromagerie (extract van pure Bourbon vanille à £9,48), waarnaast een werkelijk fantastische keurslager. Er tegenover, op een parkeerplaats, huisvest de farmers market van Marylebone (zon 10-14u). Zou ik in de buurt wonen, dan zou deze markt mijn favoriete stek zijn: vis, vlees, kazen, aardappels, brood, tomaten, groente, huisbereidingen (als pesto) en cakes. En zo tegen het eind van de markt ook nog eens veel voor de helft van de prijs. Maar het regent en dat zet een beetje een domper op het geheel.
Op Oxford Street (de winkelhoofdstraat), maar ook daarbuiten, is het bijna 'not done' voor een groot warenhuis om niet óók voedsel te verkopen en dus kun je bij Selfridge's, Marks&Spencer, Harrod's, Fenwick, Harry Morgan's en Harvey Nichols terecht op hun 'foodcourt'. Vooral die van M&S is bijna een supermarkt (lees: ís een supermarkt) en ik vind er 'baby red onions'. Bij Harrod's koop ik verse amandelen (en te dure fudge) en uiteraard stop ik bij Selfridge's voor een sushi-zitting.
De Japanse supermarkt Arigato (op nr. 48) is meer dan zomaar een toko, zit in dezelfde Brewer Street als Kulu Kulu en Mrs Kibble's Olde Sweet Shoppe en is tot láát open. Ze verkopen hier zelfs yuzu sap.
Dit in tegenstelling tot het teleurstellende 'Manila Supermarket' (11-12 Hogarth Place), wat wél enkel een tokootje blijkt te zijn. De Vietnamese Supermarket 'Pho' (86 St John Street) en The Spice Shop (1 Blenheim Crescent) bereiken we niet deze trip, maar er is wél nog een mogelijkheid om even iets te gaan drinken bij Carluccio's (Garrick Street, Covent Garden), waar we ons beiden enthousiast laven aan een 'Bicerin à la Torino' (£2,50 voor een kannetje espresso, een kannetje room en een kannetje vloeibare chocolade). We krijgen er een schoteltje roomboterkoekjes bij, maar die blijken níet -zoals ik dacht- complimentary. Ook Carluccio's heeft natuurlijk een foodcourt, en wel in Italiaanse specialiteiten. Ik zie onder andere inktvisinkt, rode rijst en fagioli cannellini.
Voor de bakliefhebbers is er nog de door Nigella Lawson aangeprezen Jane Asher - cake and sugarcraft shop (22-24 Cale Street), waar ze vooral veel bakvormen, royal icing en foodcolouring paste verkopen. Dichtbij Carluccio's in Covent Garden zit Neal's Yard Dairy; ook weer kaas.
Élke dag van de week, behalve zondag, is er Caraïbische markt in Brixton (8-18u) waar allerhande vreemde dingen gekocht kunnen worden, maar ook veel exotica te koop liggen. De stukken suikerriet zijn uitzonderlijk sappiger dan je zou denken -zodra je erop begint te kauwen- en hoewel ze géén favoriet van míj zijn (ik spreek duidelijk níet voor mijn vriend), ben ik wél gefascineerd door de aloë vera die hier ligt. En de dadelsiroop. Ik wip nog even een Holland&Barrett binnen, omdat ze bij deze keten véél gedroogde vruchten (o.a. gooseberries en gojiberries) en noten verkopen (en verder een overdaad aan voedingssupplementen en andere kruidenmelanges in de schappen hebben liggen). En op zomaar een straatmarktje koop ik de meest verrukkelijke dadels en bovendien nog 'organic purple stem broccoli'. Héél apart, dat Engelse marktkoopmannen hun groente en fruit per bak verkopen (meestal voor £1,00 per bak).
Nou nog een supermarkt vinden (Safeway, Tesco, Asda, Waitrose of Sainsbury's) en ik ben verzadigd. Zowaar. Ik zei je: belachelijk VEEL!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten