Bitterkoekjes 3

Vervolg op het vinden van een goed recept voor bitterkoekjes. En dan bedoel ik die knaaierige, tikkeltje taaie bitterkoekjes zoals je die ook in de winkel koopt, maar dan 'from scratch' zonder toevoegingen van enge fabrieksingrediënten. Dit keer pas ik het recept voor "amaretti" toe en ik ga aan de slag met amandelpoeder en eiwit. Limoenrasp en kaneelpoeder, dat zat nog niet eerder in mijn bitterkoekjesdeeg en hoewel je de kaneel nauwelijks terugproeft, is mijn lief helemaal lyrisch over de citruszest.

Net uit de oven zijn de koekjes al snel hard en uitgedroogd, maar na een nachtje in de open lucht (op een bord zonder afdekking) lijken ze al meer op taaie bitterkoekjes. Maar nog altijd niet wat ik vind dat het zou moeten zijn. Ik krijg ook sterk de indruk dat het bakken op een lagere temperatuur zou moeten en voor een langere duur, meer zoals voor meringue wordt gedaan. Alle recepten vragen tot nu toe om de toevoeging van eiwitschuim en dat te snel te hard bakken geeft schijnbaar niet het resultaat dat ik wens. Bovendien vind ik deze 'bitterkoekjes' te suikerig en bij het afhappen, kruimelen ze uit elkaar.