Bitterkoekjes zijn een verslaving voor mijn lief en dus zag ik de uitdaging daar om een paar recepten uit te proberen, in de eeuwige 'queste' naar "het ultieme bitterkoekjesdeeg":Bovenstaand recept is goed voor circa 30 stuks en, mijn god, ze worden idd twee keer zo groot in de oven (iets lager gezet op 170°C, want bruinen wel heel snel). De koekjes rijzen enorm terwijl ze bakken, maar zakken direct uit de oven ook net zo hard weer in. Ze koelen wel lekker snel af en houden dan verder ook hun vorm. 'Opspuiten' van het deeg op een bakplaat heb ik gewoon met twee lepeltjes gedaan en omdat het deeg toch onwijs uitliep, leek het mij retrospectief ook niet nodig een spuitzak te gebruiken (zou toch uitlopen, niet dan?!) 'Knaaierige' koekjes zijn het, zoals je verwacht van bitterkoekjes, dus dat is goed. Maar hemel, je kan de koekjes gewoon dubbelvouwen en kneden tot een balletje en omdat ze na het bakken enorm vastplakken aan het bakpapier (en ook aan ingevette bakmat), is de onderkant gewoon hol. Zelf vind ik de knapperige buitenkant iets te eiwitschuimachtig. En amandelessence is toch noodzakelijker dan ik dacht, de koekjes missen een zekere 'bittere bite', maar deze smaakmaker was niet in huis aanwezig (inmiddels wel). Iets minder suiker had ook wel gemogen volgens mijn lief; hij vond ze wel erg zoet. (Hoewel ik vind dat de koekjes best snel verdwijnen, en dan bedoel ik niet in míjn maag...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten