Ik zat zondag naar de uitzending van SOS Piet te kijken (op VTM, B) en die hielp een enthousiaste risottomaker uit de brand. Na het succes van de 'kip uit de oven' vond ik dat ik me nóg best aan een heb-ik-nog-nooit-gedaan-project mocht wagen; en waarom zou dit geen risotto zijn. Nou zijn mijn lief en ik het er over eens dat de Italiaanse keuken goed gehypet is, want op de keper beschouwd is 'risotto' gewoon hartige rijstpap.
Het basisprincipe is de risottorijst in een pan met wat olie (en een gefruit uitje o.i.d.) op middellaag vuur eerst enkele minuten 'bakken' om daarna pollepel voor pollepel vocht toe te voegen die de rijst dan langzaam moet doen opzwellen (wat een minuut of twintig duurt). Vocht kan dus ook wijn zijn, róde wijn in dit geval. Volgens 'Piet' moet de risotto "zwierig" zijn, dus niet te dik. En dan kun je er nog van alles aan toevoegen; in dit geval: stukjes rode biet. Met een stukje geitenkaas (met honing, van de AH) en wat gehakte walnoten en pompoenpitten tóch wel smakelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten