Dit is nou met recht een toetje. Want feitelijk is het geen ananassoep, maar gewoon gepureerde ananas. Oók lekker, daar niet van (érg lekker, zelfs), maar soep, nee. Wat het dan toch nèt bijzonder maakt, is de (in dit geval) passoa-gelei (bij gebrek aan rum). Kleurrijk en met een tikkie alcohol, afhankelijk van de verwarmingsduur. Ik zie er ook wel een interessant voorgerecht of een verfrissende 'spoom' (tussengerecht) in, maar dan zijn de fliertjes munt wél een esthetisch vereiste.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten