Ik werd vandaag thuis begroet met de woorden "Je mag niet in de keuken komen en je mag zéker niet in de koelkast kijken". Nadat ik amper mijn jas had uitgedaan, werd ik al meegetroond naar de 'mooie kamer', alwaar diverse waxinelichtjes ontstoken waren. Mij wachtte een heus Valentijnsdiner. Uiteraard was de door mijn enigszins verlate thuiskomst lichtelijk verpieterde wokschotel heel smakelijk, maar de échte punten werden gescoord met het dessert. Ikzelf ben verzot op toetjes en vind de maaltijd onaf zonder nagerecht; mijn lief heeft er nagenoeg geen moeite mee als het bij een hoofdschotel alleen blijft. Maar voor de gelegenheid had hij zijn eigen grenzen verlegd om mij te verblijden met een 'creatie': in ahornsiroop gepocheerde peer met sinaasappellikeurmascarpone op een bed van gechocolateerde speculoos met een coulis van passievrucht. Waarmee hij zichzelf maar wéér eens op de kaart zet als 'liefste'!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten