Drop met een twist?

Venco heeft een nieuw dropje op de markt gebracht en naar goeder trouw komen deze DropTwisters meteen maar in drie verschillen- de varianten: laurierdrop met een vleugje zeezout, zoethoutdrop met een vleugje steranijs en ho- ningdrop met een vleugje laurier.
En aangezien op internet een actie gaande is (tot 01/03/2008, klik hier) waarbij je bij aankoop van twee zakken het aankoopbedrag van één zak plus portokosten op je bankrekening terugkrijgt, sla ik stevig in met steranijsdrop en drop met zeezout.

's Avonds, bij wijze van 'koekje bij de thee', worden beide zakken door ons opengerukt. Want we wonen dan wel in België, maar droptechnisch blijven we rasechte Nederlanders. En drop smaakt altijd naar meer, wat mij betreft.
De dropjes bestaan uit twee delen, gescheiden door lichte inkepingen, die in textuur nogal van elkaar verschillen: de ene helft is rubberig stevig en de andere zacht indrukbaar. In deze tweede helft zit de additionele smaak, maar om héél eerlijk te zijn proef ik bij dropje numero uno nauwelijks zout, laat staan zéézout. Nee, niet bijster bijzonder, dus voor zoute drop gewoon de heftige 'dubbelzoute' blijven kopen. Dropje nummer twee smaakt inderdaad in de verte naar anijs, maar zéker niet zoveel als dat een venkel naar anijs smaakt en je kunt dus met recht spreken van een "vleugje". Ik vind dít wel een lekker dropje, maar ben niet zo enthousiast over het dropje zelf als over het idee. De droptwisters zijn dus geen nieuwe favoriet, maar de zakken die we nu in huis hebben zal ik met smaak leegeten.

.

Naar aanleiding van het feit dat dropjes eigenlijk helemaal niet gerecenseerd worden, zag ik mijn kans schoon om daarover een nieuwe blog te starten: DROP.