Poffertjes 1

Ongelooflijk. In tijden en tíjden niet meer zelf poffertjes gebakken. Ik heb niet eens meer een poffertjespan (in Gent kookten we nood- gedwongen op inductie en nadat de gietijzeren pan in de vaatwas- machine - nóóit doen, natuurlijk - was gesneuveld, waren er geen faciliteiten meer voor handen). Totdat mijn moeder mij één van haar dubbelen gaf; ook weer een zwaar geval van gietijzer. En toen kon ik me opeens niet meer bedwingen en dus stond ik gisteravond achter het fornuis voor zowel diner als toetje (met dit recept):

Recept
Zeef 250g bloem en 50g roggebloem in een grote kom. Strooi ½tl fijn keukenzout en 1tl bakpoeder langs de buitenrand en maak een kuiltje in het midden. Verwarm 400g melk tot handwarm. Doe 7g droge gist in het kuiltje, giet hier een beetje warme melk bij, roer wat van de bloem erdoorheen, voeg alle melk en 1 ei toe en meng het geheel tot een homogeen beslag. Laat 1 uur op een warme plek rusten en rijzen en bak poffertjes in een goed-geoliede hete poffertjespan.

Chips. Dat is nog niet zo makkelijk. Om te beginnen moet ik proberen zonder trechtertje de knijpfles met beslag te vullen. Dan gist het beslag door de opening de fles uit (zó mijn 'schone' aanrecht op!) Uiteraard blijft de eerste lading poffertjes aan de pan plakken (daar was nog op gerekend), maar ook daarna blijkt het omdraaien van halfgare poffertjes nog niet zo eenvoudig. Vele keukenpapiertjes later krijg ik de slag wel enigszins te pakken (met ruím olie in de pan en de juiste balans tussen een te hoge en te lage gasstand); er lijkt echter een precies moment te zijn waarop omdraaien wense- lijk is. Te vroeg: beslag all-over-the-place, met aanbakrisico. Te laat: poffertje rijst niet meer bol op aan de andere kant (anderen met ervaring kunnen dit wél).
Lekker zijn ze natuurlijk wél, vooral als dessert, traditioneel met wat roomboter en veel poedersuiker. Hoewel ik me nú pas bedenk dat er geen roggebloem, maar boekweitmeel in had gemoeten... Toch?!