Échte Hollanders gaan natuurlijk met stralend mooi weer (zoals het gisteren was) de paden op en de lanen in, of ze nou in België wonen of niet. Dus togen wij op fietsen richting het Verdronken Land van Saefthinge (Zeeuw- Vlaanderen) en voor onderweg maakte ik een 'stevige boterham'. Overigens, absolute fiets-wandeltip is het (fietsbare) bospad "Liniedijk", bijna 5km, van Zandberg naar Hulst; zéér avontuurlijk.
Waarvoor een flinke hoeveelheid gehakte ui (drie middelgrote uien komt overeen met 150g) in lijnzaadolie werd aangefruit. Lekker kruiden met gemberpoeder, kerriepoeder, knoflook, een (half!) pepertje en wat tomatenpuree. Geraspte wortel, aardappel en knolselder door het mengsel roeren en licht aanbakken. Dan van het vuur af grofgehakte cashewnoten en veel vers korianderblad erdoor, met een eitje, wat blokjes oud brood en kokosmelk (van een blok santen). De smeuïge meute in een bakblik een half uurtje de voorverwarmde oven in. En dan nóg een half uurtje, want met de hele 'mise en place' (noodzakelijk hier!) was ik een beetje vergeten dat ik het recept gehalveerd had en dus stond er 200ml kokosmelk klaar in plaats van de helft hiervan. Waardoor mijn groentencake nèt iets natter en plakkerig werd dan waarschijnlijk de bedoeling is geweest.
Maar los van de blijvende plakkerigheid, een kruidige hap; met de verrukkelijke smaak van cashewnoten. De opvallende koriander niet eens te ruim aanwezig, want alles met elkaar vormen de wortel en de aardappel een bijna harmonieus geheel met de gember en kerrie (ookal heeft de eerste aanblik iets weg van gebakken puree). Zelfs de meestal overheersende knolselder valt binnen de toon. Lekker wel, maar heftig (meer naar de goesting van mijn lief dan van mij).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten