Één van mijn allerfavorietste (Turkse) zoetigheden, al sinds mijn eerste bezoek aan Instanbul, maar het is bijzonderlijk moeilijk om het in het moderne Europa te vinden. Zélfs met al die fantastische Turkse toko's in den lande. Het is een 'worst' van aan een touwtje geregen walnoten (walnoot=ceviz) in een jasje van geleerd druivensiroop (druif=üzüm). Nou gaat er uiteraard niets boven de verse variant op de straten van voormalig Constantinopel, maar deze vacuüm verpakte versie van het Duitse merk 'Namli' is óók lekker.
02 mei 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten