Vandaag speel ik de hoofdrol in de theaterproductie "De geheimen van Bäcker Derks" en op het toneel wil ik een versie van mijn favo- riete kwarkbroodjes neerzetten. Of met andere woorden: ik doe weer eens een poging om óók zulke lekkere quarkbrötchen te bakken, zoals die Duitse bakkersketen doet.
Het recept beschrijft de vermenging van (vanille)kwark met eie- ren, melk, olie, bloem, suiker en bakpoeder. Met lepels schep ik dit op de bakplaat en een half uur na de start zijn de 'broodjes' feitelijk al klaar (kleinere deeghoopjes waren beter geweest).
De smaak is eigenlijk wel goed. Tikkeltje zoet. Romig. Met zachte rozijnen (en voor de gelegenheid ook oranjesnippers, want het deeg deed mij zo ontzettend aan oliebollenbeslag denken en toen kòn ik niet anders dan naar de gekonfijte citrusschil grijpen). Maar de korst is elastisch en het geheel doet meer aan een cakeje of zelfs een puddinkje denken, dan aan een broodje. Ik eet ze wel op, hoor, deze broodjes, maar ik weet nog niet zeker of ik een échte fan ga worden. Bäckerei Derks, in Utrecht kunnen we ook best een filiaal gebruiken, hoor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten