"All you Calabrese do the mambo like crazy"

Eerst staan we nog te twijfelen, mijn moeder en ik, want het ziet er hier binnen wel héél erg popperig uit.. Maar de kille Noorderwind waait ons lelijk om de oren, we zijn moe van het over de markt struinen en ik hoor magen knorren - de onze! Bovendien, en dit doet ons kordaat over de drempel stappen, zou voor ons beiden een toilet geen overbodige luxe zijn.
Binnen is het mediterraan warm, letterlijk, en op het eerste gezicht oogt het etablissement wat klein. Maar dan zie ik de vide waar men aan tafeltjes zit te smikkelen. "Hoe komen we daar?" vraag ik. Dáár blijk je te komen door àchter de toonbank langs (ja, werkelijk), naast de (open) keuken de steile trap op te klauteren. Maar dan zitten we ook. Prinsheerlijk. In Mambo (Eerste van der Helststraat 66, Amsterdam); mijn nieuwe favoriete lunchgelegenheid, ookal woon ik zelf in Utrecht!

Laat die soep maar komen! Een lekkere kom spinazie-of Italiaanse tomatenroomsoep zijn te bekomen voor €3,75. Mijn moeder heeft het lumineuze idee er een warme ciabatta bij te bestellen en dit al- les is genoeg om haar lege maag te vullen. Voor mij mag er best 'n broodje rucola-gerookte kip-avocado bij (dan weet ik nog niet dat ze de broodjes hier dúbbel beleggen!); €6,00. Verder op de kaart: risotto, pizza, belegde broodjes, lasagne, pastaschotels. En er is taart. Voor de liefhebber.
Het eten smaakt òns in ieder geval góed. Bovendien is het werke- lijk nèt alsof je ín een poezie-album zit. Maar dan zonder de glitter. Kitscherig maar heel gezellig ingericht. Vriendelijke bediening. Fijne muziekjes (oa. Madeleine Peyroux, wat we wonder boven wonder állebei mooi vinden; daar waar onze smaken normaal hemelsbreed verschillen). Hélemaal goed!! Helemaal? Nou, mis- schien een klein minpuntje voor de wc, waarvan de (schuif)deur niet op slot kan en waar je vriendelijk wordt gevraagd enkel te plassen. Maar ik had qua toilettage ook om 'geen overbodige luxe' gevraagd...