Er zijn er die gruwelen bij het idee alleen al, maar ík ben als mijn vader; het kan mij niet haring genoeg zijn! Een enigszins vreemde maar verrukkelijke Hollandse vinding, zo'n gekaakte vis, met zijn uitgesproken, tranige smaak. En sinds de afgelopen jaarwisseling heb ik de bijzondere combinatie van botermalse maatjesharing op vast donker roggebrood, rijkelijk bestrooid met versgesnipperde (zoete) ui, weer helemaal herontdekt. Hoewel de vis (minstens 16% vet, anders is het geen 'echte') op een zacht wit puntje evenmin te versmaden is!
In combinatie met een zoet en sappig 'appeltje van oranje' (navel- sinaasappel), hét perfecte lunchgerecht!
Plezierig om nog maar eens te lezen hoe het eigenlijk hoort: op grof zwart roggebrood (een delicatesse, vooral met een glas ijskoude oude jajem ernaast) of desnoods op een wit puntje (ter vervanging van het broodje kaas) tijdens je middagmaal.
BeantwoordenVerwijderenBij sommige haringkarren in onze hoofdstad krijg je, kennelijk met het oog op de 'arti fartie' clientèle van de grachtengordel, tegenwoordig de keuze uit wel een dozijn verschillende broodjes (grof volkoren, zonnepit, maanzaad, ciabatta, etc.) maar persoonlijk vind ik dat lachwekkende nieuwlichterij.
Haringpuristen zijn overigens van mening dat het uitje er niet bij hoort (zou vroeger zijn toegevoegd om visjes van bedenkelijke kwaliteit te maskeren) maar de combinatie is zó traditioneel dat ik mijn maatje mèt uisnippers wil. Alleen de eerste Hollandse Nieuwe eet ik zònder.
Helemaal mee eens!
BeantwoordenVerwijderenIk ben er zo één... brrrr.
BeantwoordenVerwijderen