In België is het de gewoonte voor kersverse ouders om gesuikerde amandelen (doopsuikers) uit te delen aan vrienden en familie. Zou het dan niet een leuk 'Belglands' cq. 'Nederisch' gebaar zijn om aan twee goede vrienden die sinds enkele dagen met z'n drieën zijn, soortgelijke doopsuiker terug te geven?! Eerlijkheidshalve moet ik vermelden dat noch lief noch ik überhaupt tijd hadden voor een beter cadeau te gaan shoppen; en bovendien heb ik wat uit te de- len dit weekend, want terwijl lief dus naar België is, maak ik mijn eigen sociale rondje en kan dus wel een lading cakejes gebruiken.
En daarmee is het vrijdagavond bakavond. Ontspannend. Van eierdooiers, suiker, gesmolten boter, amandelpoeder, bloem, maïsmeel en cacaopoeder roer ik een schizofreen beslag (au, au, mijn arme biceps), waar stijfgeklopte eiwitten doorheen gaan. Het recept vermeldt geen ideale volgorde, helaas. Post-oven heb ik drie dikke plakken bruin rubberbiscuit, waar ik met een steker rondjes uit steek:
Toevallig kom ik precíes uit met de koekjessteker (3x15), wat meer geluk dan wijsheid is. Mijn koekjes zijn iets te dun om door- midden te snijden en dus besmeer ik de bóvenkanten rijkelijk met restjes boterhampasta (witte chocoladepasta, duo penotti en Côte d'Or pure chocoladepasta). De kleurrijke marsepein is een vondst uit de Kaufland (Thanx, M) en komt handig van pas. Niet dat ik met mijn met pasta besmeurde 
vingers de marsepein adequaat kan ontwijken, maar dat ge- knoei gaat vast nog helemaal goedkomen wanneer ik aan het glazuren begin...Rauw eiwit lijkt me niet zo'n optie voor een jonge moeder en dus zeef ik een enorme hoeveelheid poedersuiker (300g) en roer dit met het sap van 1 citroen (plus enkele druppels water) tot het gewenste satijnachtige glazuur. Maar goed ook dat ik citroensap heb gebruikt, want het überzoete glazuur is géén vriendje van zijn naamgenoot op mijn tanden! De koekjes netjes glazuren blijkt ook 
nog eens geen sinecure (klieder - klodder) en daarom strooi ik creatief suikerconfetti op de minst ondergeknoeide exemplaren. Ik vind het glazuur tòch te overheersend zoet en ben dus dubbelblij dat er ook cakejes zijn zónder wit spul (hoewel later die dag blijkt dat niet iedereen mijn mening deelt).
nog eens geen sinecure (klieder - klodder) en daarom strooi ik creatief suikerconfetti op de minst ondergeknoeide exemplaren. Ik vind het glazuur tòch te overheersend zoet en ben dus dubbelblij dat er ook cakejes zijn zónder wit spul (hoewel later die dag blijkt dat niet iedereen mijn mening deelt).Rest mij niets anders dan koekjes stapelen in aluminium bakjes:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten