DB: Apfelstrüdel

Wanneer een Amerikaanse (Courtney van Coco Cooks) en een Ne- derlandse (Linda van Make life sweeter!) achter hun computers besluiten de volgende DB Challenge samen te stellen, krijg je het beste van beide werelden als ze besluiten een authentiek Oosten- rijks gebak te (be)proeven. Dus bakken Daring Bakers wereldwijd (hoeveel zijn het er eigenlijk inmiddels? mijn teller is al máánden blijven steken op 1000+) deze maand 'apple strudel' of zoals ik dan weer koppig volhoud: 'apfelstrudel'; want het is een Weense delicatesse en daar hebben ze geen 'apples'.

The May Daring Bakers' challenge was hosted by Linda of Make life sweeter! and Courtney of Coco Cooks. They chose Apple Strudel from the recipe book Kaffeehaus: Exquisite Desserts from the Classic Cafés of Vienna, Budapest and Prague by Rick Rodgers.
And doesn't thàt cookbook sound just absolutely like a musthave?!

Het recept voor strudeldeeg vind je op de websites van de hosts van deze maand (zie de links hierboven). Ik kneedde bloem, azijn, zout, zonnebloemolie en water (in dubbele hoeveelheden; goed voor dríe strudels, bleek later) met de hand doorelkaar; wat geen enkel probleem was. Plakkerig was het wél een beetje, maar na dik twee uur rusten in plasticfolie transformeerde de plakbal naar een zeer elastische zachte, tja, klei, wat wonderwel uitrolbaar bleek. Tissuedun moest het worden en dat zou ook gelukt zijn, ware het niet dat de lap deeg op een gegegen zó groot was dat het niet meer handelbaar bleek. Half opgevouwen, half uitgerold, ontston- den er tóch een paar scheurtjes. Het deeg kreukelde bovendien, maar was wel goed snijdbaar. Óók heel belangrijk: het deeg uitrollen op een goed doorbloemde schone theedoek!! Krijg dat dunne deegje na- melijk maar weer eens van de doek af, met te weinig bloem. God- dank voor dubbele porties deeg, zodat onbekommerd kon worden voortgezet met uitrolpoging twee.

I thought the rested dough was a bit like clay and I've really liked working with it. It was soft, very elastic but easy to cut. Having dusted a clean cloth with flower thoroughly, there weren't any problems with stickiness. I did however in fact reach the point where the dough became too large too handle, so there might have been some wrinkled areas but they didn't show in the end. Having enough patience to reach tissuethin dough proved to be a challenge, but that made me (afterwards!) love this month's recipe even more; for isn't thát what Daring Baking is all about?!

De vulling bestond uit dunne plakjes Jonagold (1,2kg), in marsala geweekte blanke rozijnen, gehakte walnoten, in boter gebakken fijngemalen vers witbroodkruim (niet te verwarren met paneer- meel; en dank u wel, keukenmachine), kaneel en suiker. Verder was er gesmolten boter nodig om de deeglap in te smeren en voor de rest bleek het een kwestie van techniek: dun uitrollen, opvouwen, vormen.
En afbakken, natuurlijk.

Het schijnt een welbekende strategie te zijn om potentiële kopers in je huis te behagen met de geur van versgebakken taart; nou, ik kan je zeggen: met apfelstrudel die net uit de oven komt zal het ook lukken om een prettige huiselijke sfeer (lees: geur) op te roepen. Wát ruikt het jammie; boven ruik ik al dat het gebak bijna klaar is. Héérlijk!

I've once heard that if you're selling a house, you should always bake a fresh apple pie. For the smell will draw potential buyers and will make them feel right at home. Well, it's safe to say that a freshly baked apfelstrudel will easily do the trick also. I was sit- ting upstairs and could smell the pastry getting ready in the oven down below. Nice!

Resultaat? Een smeuïge strudel. De korst was aanvankelijk alleen een beetje hard, maar dat was niets wat een nachtje in plasticfolie niet op kon lossen. Goed snijdbaar in handzame porties, zonder dat het hele geval uit elkaar viel. Het nut van het gebakken brood- kruim is mij enigszins onduidelijk, maar het zal ongetwijfeld het excessieve sap van bakkende appels hebben opgezogen, want de deegbodem was níet zompig. En jeuj: wéér een nieuwe techniek geleerd. Want de ware uitdaging dit keer was, zoals het eigenlijk hoort, het wonder van de deegbereiding cq. deegverwerking. Oftewel: hoe bloem een zakdoek wordt!

The results are in. This strudel was moist, a bit crunchy (at first a bit too much, but that disappeared after wrapping the strudel in plastic foil overnight), easy to cut and - very important - holds its form. And I think I may have mastered a new technique: strudel pastry stretching and folding. Great!