Zo mooi als die griesmeelcake er op de receptfoto uitziet, zo mooi is de mijne niet geworden, hoor. Ik kan schijnbaar geen rechte staafjes marsepein rollen; zelfs niet met behulp van een met poe- dersuiker bestoven aanrecht. En zo kan ik schijnbaar ook geen poedersuiker van marsepeinstaafjes afkloppen, want ik denk dat dan weer met water te moeten afspoelen. 
Resultaat: kleffe en vooral met name plakkerige marse- peinquasivlechtjes die er alleen door de plakjes èchte sukade ertus- sen, nog enigzins appetijtelijk uit- zagen.Dat neemt niet weg dat de cake zelf, lekker korrelig met griesmeel, heel smakelijk was. Met gedroogde blau- we bessen en grofgesneden sukade erin. Cadeautje. Voor vrienden die laatst ook met een cake voor óns kwamen aanzetten. Zich toen nog onbewust van het feit dat daarmee voor mij natuurlijk een nieuwe traditie is gezet; elke keer dat we elkaar zien een cake (of taart) of de gastheer/ vrouw bakken. Nu maar hopen dat ze de hint oppikken...
Griesmeelvruchtentaart uit Gebak, nieuwe stijl (p.72)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten