Kerstvoorgerecht

Dropsoep moest het worden. Het schizofrene soepje van Pierre Wind dat ik al eens eerder maakte (maar me toen enigszins ver- twijfeld achterliet), zag ik in een grootse hoofdrol als voorgerecht. Want iedereen zou één gang maken voor het Kerstdiner (ik: voor- gerecht, broertje+vriendin: hoofdgerecht, lief: nagerecht, ouders: ontbijt volgende dag) en ik voelde al direct de hete adem van de concurrentiestrijd met mijn broertje in mijn nek. Ik wist tóen natuurlijk nog niet wat ik nu weet; namelijk dat ik vooral mijn allerliefste uit had moeten schakelen, want die wist de show te stelen met een mascarpone-chocolade-creatie.
Uit Londen had ik nog zakjes inktvisinkt liggen (Carluccio's) zodat het ook écht dropzwarte soep ging worden, ookal moest ik voor het ultieme resultaat op de dag zelf nog wel op jacht naar zoethoutstokjes en zakjes zóute salmiakpoeder (geen Kerst zonder inkoopstress). Ik had, voor het totaaleffect, alle ingrediënten voor het voorgerecht breed uitgestald in de keuken, zodat mijn arme ouders zich in pure verwarring de haren uit het hoofd trokken met de grote vraag: "Gaan we dit eigenlijk wel lusten?" Want omdat alleen dropsoep een beetje tricky is, serveerde ik er een soesje met vispaté bij en een halve gebakken Little Gem (sla) met tomatensalsa. Tentoongespreid lagen dus: bloem, boter, eieren, sla, tomaten, bruscettapoeder, salmiakpoeder, verse basilicum, prei, wortel, inktvisinkt, bouillon en Drambuie. Je vraagt je af of met zulke sublieme ingrediënten niet nog meer culinaire verrassingen mogelijk waren geweest, als ware het een soort voedselscrabble.
Het was nogal een opgave om mezelf -in de keuken van een ander -de vervaardiging van een zgn. 'grand voorgerecht' op te leggen. En hoewel het moment van presentatie natuurlijk níet de grandeur had die ik vind dat mijn creatie had verdiend, bleek toch met name de bereiding het leukste deel. Het verleggen van grenzen op culinair gebied is altijd weer zinnenprikkelend. En in dat kader... in het soesje (recept kookdeeg à la Gordon Ramsay) een hele snelle, hele simpele maar volsmakende vis'paté':

Een heel geslaagd voorgerecht: vegetarisch en met een overdaad aan groenten. Ik serveerde de dropsoep in een eierdopje (70's style), zodat iedereen uiteindelijk braaf zijn portie opat. De rest ging in een ijsblokjeszakje de vriezer in.