En natuurlijk kwam ik weer thuis met iets aparts: een 'kop zuur- kool'. Ik denk dat het vooral het idéé was van een ongesneden zure kool en het willen uitvonden of dergelijke zuurkool ook zo vies zuur is, dat ik dacht me een dergelijke aankoop te kunnen permitteren; want ik ben normaliter niet zo'n 'zuurkool' fan. Plús dat er een schattig konijntje op de verpakking staat. En als die het lust... De smaak van de kool: vooral érg zout. Véél zouter in ieder geval dan mij lief is. Het zuur in de smaak: scherp zuur, maar toch ook met een klein zoetje. In ieder geval - en dat vind ik dan nog het interessantste - was de kool door en dóór gezuurd; dus dan heeft 'ie toch een hele tijd in het vat moeten liggen. Niet echt kostenefficiënt voor de makers, die de kool ook vooraf in reepjes hadden kunnen snijden en dan misschien slechts de helft aan 'vattijd' nodig hadden gehad alvorens de dikke winst te boeken. In retrospectie kan ik in ieder geval zeggen dat het inderdaad vooral het idéé was dat mij in deze zuurkool aansprak!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten