Recept, wat ooit als 'familierecept' in de Allerhande stond, en ik nu voor het eerst maak. Omdat er op de fruitschaal twee citroenen liggen te verpieteren en dít een recept is waarvoor precies twee citroenen nodig zijn. Nou ben ik geen gróte fan van zuur, dus het zal mij benieuwen... (ik moet alleen dessertrijst kopen; de overige ingrediënten heb ik standaard op voorraad)
De dessertrijst dus langzaam gaarkoken en daarna, in al zijn plakkerigheid, vermengen met geweekte rozijnen, suiker, het sap van twee citroenen (zoveel?!) en de zest van één citroen. Het mengsel overdoen in een omgespoelde puddingvorm en een hele nacht in de koelkast laten opstijven. Omdat ik met grote vrezen vrees dat al dat citroensap veel te veel gaat zijn, heb ik natuurlijk allang van de rijstmix geproefd voordat de pudding klaar is en, hee, dat valt helemaal niet tegen! Smaakt als citroenlimonade met rijst en rozijnen. De hoeveelheid suiker was dus genoeg om het zuur te compenseren (maar voor zuurliefhebbers is minder suiker toevoegen altijd een optie, natuurlijk). Zoals verwacht is de pudding een grotere favoriet van mijn zuurminnend lief dan van mij, maar met een stukje van dit spul als toetje kun je mij toch óók tevreden stellen. Lekker, dus.
Alleen (volgende ochtend)... ik krijg de pudding ABSOLUUT niet uit de vorm. Plakkerig is een groot understatement voor dit dessert. De citroenrijstpudding is zelfs zó plakkerig, dat ik doodeenvoudig de pudding uit de puddingvorm kan scheppen, in een licht (!) geoliede kom kan aanpletten en daaruit ondersteboven een mooie bolle pudding kan laten glijden. Weer een esthetisch probleem opgelost:
De saus van ½ liter vanillevla met 5el melk en 1 zakje vanillesuiker laat ik achterwege, om de simpele reden dat er in België géén vanillevla te koop is.... En om dat nou óók nog zelf te gaan staan maken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten