Wie is er eigenlijk wel goed in pocheren?

Ik heb laatst mijn eerste poging ooit gewaagd, een ei te pocheren. Geen katte(n)pis. Op een geroosterd sneetje onverser brood, bestreken met een doorgesneden teentje knoflook, kwam met reepjes bacon geroerbakken spinazie (èventjes maar in de pan; ik wou geen spinazieblubber). Daarop mijn ei-creatie en daarbij zoete aardappel uit de oven.
Voor zover kan ik melden dat de truc met 'het ei in een plastic zakje' wél een mooi gepocheerd ei oplevert, maar dat ei níet in één stuk uit dit zakje te verwijderen is. En serveren in het zakje viel af als optie. Verder was de truc met 'ei in een kolk van ronddraaiend water pocheren' goed voor een pan vól vlokken gestold eiwit plus een gepocheerde dooier. Een vers ei eerst in een apart kommetje lostikken en dan in een pan nèt gekookt water (niet al te borrelend) laten glijden, voorzichtig het wit rond de stollende dooier bewegend, leverde mij dan nog het beste resultaat op. Wanneer gaar gaar is, heb ik maar gegokt...