Van een collega met een oversized moestuin, kreeg ik afgelopen weekend een kropsla, verse rode bieten en verse prei (ik kan je zeggen dat deze vérse prei nauwelijks te vergelijken is met de prei uit de supermarkt; zó veel lekkerder!). Voor de rode bieten besluit ik mijn beproefde recept voor bietencake weer eens uit de kast te halen:
Verse biet schillen en raspen heeft ongeveer hetzelfde effect als walnoten pellen: je wordt er niet schoner op. De cakemix ziet er echter práchtig uit: intens diep bruin (chocolade) met roserood (biet). Het extra scheutje melk is geen overdreven luxe om een smeuïg deeg te krijgen, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik RUIM geraspte rode biet door het deeg heb gegooid.Dit keer heb ik onderop in de vorm een bodempje vers gepelde walnoten gelegd, met dáárop de cakemix. De cake komt als vanouds zwaar geurend uit de oven. Écht een cake om indruk mee te maken zéker wanneer je daarna vertelt dat er rode bieten inzitten, want dat proef je eigenlijk pas als je het weet! Dit keer heb ik de rode biet grof geraspt en dat merk je aan de textuur van de cake. Fijn raspen kan natuurlijk ook; valt de biet nóg minder op...
Uiteindelijk goed genoeg voor een cakeje voor onszelf én een rond cakeje voor mijn collega. Kijken wat zij en haar gezin over de combinatie chocolade/rode biet te zeggen hebben. Al moet ik wel zeggen dat de pure chocolade die ik dit keer heb gebruikt, beter vervangen kan worden door een melkvariant, want het is nu wel héél heftig chocoladerig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten