Die gekke Gordon Ramsay spoort natuurlijk niet helemaal, maar kóken kan hij wel en daar kom je al snel achter wanneer je één van zijn recepten gaat (na)maken. Voor een bezoek aan mijn ouders bak ik zijn luchtige pompoentaart en het valt me tijdens het bakken meteen op hoe ingenieus het recept in elkaar zit. En hoewel ik even moeite heb mijn biscuitbodem passend in de springvorm te krijgen zonder scheuren, scoor ik zonder problemen veel succes met een heerlijk romige vanille pompoentaart.
Nadat het pompoenmascarponemengsel in de springvorm was uitgegoten en de taart drie kwartier in de oven had gestaan, was de vulling nog angstwekkend vloeibaar!! Maar ik had me geen zorgen hoeven maken, want tijdens het afkoelen is hij mooi opgesteven (en iets ingezakt). Ik heb wel een druppeltje oranje voedingskleurstof door de pompoenpuree geroerd om de kleur nóg intenser uit te laten komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten