Hét recept om een overschot aan eierdooiers op te maken: 9 (!) zijn er in totaal nodig voor deze supersmeuïge puddingtaart, Italiaanse stijl:
De puddingvulling is feitelijk een 'crème anglaise', die verkregen wordt door hete melk bij opgeklopte dooiers te gieten. Daartoe de melk met citruszest en een doorgesneden vanillestokje aan de kook brengen en ondertussen het meerendeel van de eierdooiers met suiker opkloppen tot zo schuimig mogelijk (duurt een minuut of tien!) Wat bloem door het schuim spatelen en hier in gedeeltes de melk, nèt van de kook af, doorheen kloppen. Blíjven kloppen is essentieel, anders zit je met een hele vloeibare omelet. Een beetje maïzena erdoor en het hele mengsel terug in de pan verwarmen tot het indikt. Laten afkoelen.
Het geknede deeg ligt dan al in plasticfolie in de koelkast te rusten en hiermee wordt een ingevette springvorm bekleed; wat niet heel makkelijk gaat, want dit deeg is zacht en een beetje kruimelig (maar ruikt heerlijk). De koude pudding ín de deegbodem gieten en langs de rand versieren met deeguitsteeksels.
Het geknede deeg ligt dan al in plasticfolie in de koelkast te rusten en hiermee wordt een ingevette springvorm bekleed; wat niet heel makkelijk gaat, want dit deeg is zacht en een beetje kruimelig (maar ruikt heerlijk). De koude pudding ín de deegbodem gieten en langs de rand versieren met deeguitsteeksels.
Een flinke handvol geroosterde pijnboompitten in het midden, bovenop de pudding strooien en de taart afbakken in een voor- verwarmde oven.
De 'Torta della Nonna' (id est: Oma's Taart) is een sensatie voor de smaakpapillen, maar kan beter een dagje staan alvorens aan te snijden. Na een uurtje of 24 brokkelt het deeg bijna niet meer af, is de pudding een stuk steviger en dus überhaupt snijdbaar en is bovendien een aanzienlijke 'taartgoesting' ontstaan. Mjammjam! Feitelijk een puddingbroodje getransformeerd naar fulltime taart.
De 'Torta della Nonna' (id est: Oma's Taart) is een sensatie voor de smaakpapillen, maar kan beter een dagje staan alvorens aan te snijden. Na een uurtje of 24 brokkelt het deeg bijna niet meer af, is de pudding een stuk steviger en dus überhaupt snijdbaar en is bovendien een aanzienlijke 'taartgoesting' ontstaan. Mjammjam! Feitelijk een puddingbroodje getransformeerd naar fulltime taart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten