Bessensoufflé

Inderdaad waren we enkele dagen geleden bij Purfruit om verse bessen te plukken (€6,99 per kilo, zelfpluk) en behalve gewoon in je mond stoppen om van te genieten, en genietklassiekers als 'door de yoghurt met een scheutje ahornsiroop' werd er ook een dessertje van gefabriceerd en wel in de vorm van een soufflé. Een luchtig en volgens mij zwaar overschat nagerecht, dat menigeen al bloed zweet en tranen heeft gekost om te maken vanwege inzakgevaar. Maar deze zou niet kunnen mislukken:

De bessen werden gepureerd en ik liet ze daarna in een zeef uitlekken, zodat er geen velletjes en schilletjes meer in de bessenbrij zaten (waarmee een aanzienlijk percentage bessen werd weggenomen, dus is het eigenlijk ècht nodig?!). Meteen bleek ook trouwens dat bessen bestaan uit een waterigheid en een vastere stof en dat deze twee zich van elkaar scheiden; in de zeefuitlek, in het soufflébeslag en ook uit de oven (veel vocht onderin het soufflébakje; dat zie je bij serveren niet, maar je gaat je toch afvragen of het bessenvocht is of ordinair ongebakken eiwit).
Verder een 'straightforward' recept: eiwitten stijf slaan met suiker tot meringue consistentie en daar vruchtenpuree doorheen spatelen. Dit beslag in beboterde, besuikerde bakjes doen en in de oven bakken. Wél heerlijk luchtig en fruitig, maar zoals gezegd, ik ben eigenlijk niet zo'n grote souffléfan.