Maanzaad-kokoscake

Er is bezoek op komst en bij de koffie mag daarom 'iets lekkers' aanwezig zijn. Met een héél klein stukje voor mij (het is opbouwdag drie van de citroensapkuur en ik mag feitelijk niets anders eten dan rijstwafels en groentesoep) en een behoorlijk gróót stuk voor de rest.

En omdat ik de voorraadkasten leeg wil maken ("maar nu écht", zoals ik mezelf wel vaker heb horen zeggen), kies ik deze maanzaadcake met kokosmeringue. Want in de diepvries liggen nog twee eiwitten, er is nog kokosrasp en maanzaad en bovendien is er nog altijd nauwelijks bloem in huis. Perfect recept dus.
Eerst rechttoe rechtaan cakedeeg maken, met zés eieren. Tikkeltje veel, lijkt het, maar wie ben ík om kritisch te zijn en dus mik ik er braaf één voor één zés eieren door. Het vloeibare goedje wordt wel wat dikker met de toevoeging van maanzaad (ongemalen; nèrgens voor nodig om "het maanzaad in een maanzaadmaler fijner te malen"), maar blijft dun. Na een half uurtje in de oven snijd ik de bovenkant van de cake in en zie mezelf genoodzaakt deze inkeping wijder te maken. Daarin (lees: daaróp) mijn kokosmeringue en terug de hitte in. Ruikt goed. En lukt goed. Precies volgens de aangegeven tijd, wat op zich al uitzonderlijk is.

De witte toplaag met het bruine korstje smaakt naar kokos- makroon en de maanzaadcake is sowieso al lekker (als je van maanzaad houdt, zoals ik). Het brokkelt allemaal wel een beetje bij afsnijden, maar goed, hoef je weer minder te kauwen...