Eerste kerstdag, zondag 25 december '11. Op bezoek bij de familie van. En we mogen elk iets klaarmaken. Carte blanche, want er is niet echt goed iets afgesproken. Jeuj; dat betekent dat ik over de top kan gaan! En dat doe ik dan ook. Ik produceer maar liefst vier gerechtjes: peer in kaneelgelei, bloemkoolmousse, Japanse sla- rolletjes en deze zalmspiralen:
En dat begint met het fijnhakken van 2el mayo met 1el ketchup, een blikje rode zalm (nadat ik de graatjes eruit heb gevist ;), 15 knoflookolijven, 2 bosuitjes en wat peper in de keukenmachine. Dat smaakt naar vitello tonato zonder het kalfsvlees. Nogal aan de zoute kant, maar op zich wel oké. Ik ruk vervolgens een blikje supercroissantdeeg open (altijd weer raar hoe zo'n blik zijn inhoud onthult) en rol dat uit. Vismengsel erop, bestrooien met geraspte oude kaas en oprollen. Helaas laat de rol zich niet zo netjes in plakken snijden (zooitje!) en op de bakplaat zien mijn spiralen er ook helemaal niet als spiralen uit. De oven schakel ik al snel terug van 200˚C naar 160˚C, want het ruikt zwart.
Zoals verwacht zijn mijn zalmspiralen qua esthetiek niet helemaal goed uit de verf gekomen.. De aanvankelijke smeuïgheid van het vismengsel is tijdens het bakken miraculeus verdwenen. Nou is croissantdeeg altijd lekker, maar deze hapjes smaken een beetje droog. Met een sterke vissmaak, die ook van tonijn uit blik had kunnen zijn. Helaas een beetje droog en muffig. En ook niet kerst- feestelijk genoeg; meer iets voor bij een voetbalwedstrijd.
De ochtend nadien blijken de vishapjes echter wel precies vet en zout genoeg om mijn kater mee weg te happen. En de rest gaat in de prullenbak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten