Gentse stoverij

In de categorie koken met alcohol (4 mrt): stoverij. Omdat ik in Gent heb gewoond 3,5 jaar en omdat ik met hart en ziel vind dat goede oude tradities in ere hersteld moeten worden door de nieuwe generatie (c'est moi):

Maandag: werken. Dinsdag: werken. Woensdag: werken. Donder- dag: werken. Vrijdag: werken. En dan op donderdagavond, net wanneer je merkt dat de totale uitputtingsslag van een fulltime werkweek je lichamelijke weerstand dusdanig heeft verzwakt dat één of ander agressief virus prematuur de controle over je neus heeft overgenomen, staat er een dinertje met vrienden voor vrij- dag op de agenda. Héél veelbelovend leuk, maar wat lonkt dat bed met zijn warme dikke dekbed... Ik snuif nog maar eens aan mijn huile gomenolée en besluit dat ik vlees ga moeten hebben. Met proteïnen enzo. En vet. Wat makkelijk te maken is, want het lief kookt al de hele week voor mij en voor het vrijdagavonddiner is het duídelijk mijn beurt! Stoofpot dan dus.
Voor de tv (zwak, zwak) snijd ik 1,4kg runderlappen in stukken. Ik vind geen pan groot genoeg voor deze enorme lading en bak in een braadpan én een koekenpan al het vlees rondom bruin aan. Grofgesneden uien, dito appel, verse peterselie, laurierblaadjes en (gedroogde) tijm erbij en afblussen met een pijpje Leffe (niertjes laat ik achterwege, want 1. eng orgaanvlees en 2. waar vind ik dat om 17.30u op mijn fietsje op weg van station naar huis?!) De hele lading overhevelen naar pan nummer één; vier sneden ontbijt- koek, waarvan één dik bestreken met grove mosterd, in de prut gemikt; het geheel aan de kook brengen en bijna twee uur laten sudderen. Uiteraard stort ik in, maar weet nog net mijn liefste zo ver te krijgen dat hij om 23.30u het vuur uitzet en het deksel op de pan plaatst; met dank aan de Nederlandse overkill aan voetbal op televisie.

De volgende dag (na het werk: zucht, steun) gaat flesje bier nummer twee bij de stoof en wordt de hele brij verwarmd en ingedikt. Waarbij met water aangemaakt aardappelzetmeel mij misschien uit de brand heeft geholpen in de categorie: wachten op indikken. Het bezoek arriveert, mijn lief haalt patat (en rasfriet) bij de cafetaria om de hoek (handgesneden, zelfgebakken frieten? nóoit van gehoord!) en we smullen van een vullende maaltijd met geblancheerde broccoli als groenvoer. Zacht smeuïg draadjes- vlees in kruidige biersaus met koekaccent. Altijd een aanrader!