Route Frankrijk: Braderie in Lille (guimauve)

Tijdens de weergaloze Braderie van Lille (Noord-Frankrijk), elk jaar in het eerste weekend van september, wordt op de Champ de Mars, aan de andere kant van rivier La Deûle, altijd een spectaculaire en mégagrote kermis georganiseerd. Zo één waar de adrenalineshots multipel worden ingespoten en de tanden naar de haaien gaan. Dit laatste voornamelijk door de vele (véle) kramen met berlingots, suikerspinnen (barbe a papa), wafels, nougat, lollies en likstokken, 'croustillons hollandais' (oliebollen, maar dan zònder de rozijnen en sukade) en dropkabels (uiteraard in meer smaken dan alleen het standaard 'réglisse').
Maar mijn (nostalgische) klassieker is Guimauve. Wat? Guimauve!

Ten eerste heb je een Franse snoepkraam nodig die guimauve draait, zoals deze 'À l'ancienne' (hiervoor tijdens de braderie, de Blvd de la Liberté uitlopen richting Citadelle, brug over en op de Avenue du 43ème Régiment d'Infantérie direct rechts). Nou is guimauve al van veraf te herkennen aan de opzichtige pastelkleuren en de opzienbarende kneedmachine (met een drietal armen die om elkaar heen draaien):

Aan de guimauvemolen stond in ons geval een minder dan enthousiast guimauve'meneertje' die duidelijk de pest had in de hele dag guimauve hanteren. Want het kleurige plakspul zakt braaf van zijn plaats en dus mocht het meneertje, tussen het vormen en verkopen van de guimauvestokjes door, de molen draaien en de guimauve herplaatsen. Geen sinecure, als ik zijn chagerijnige gezicht moet geloven.

De guimauve komt in de smaken aardbei, citroen, pepermunt, banaan, viooltjes en tropical en kost €2,00 (1 smaak), €3,00 (2 smaken) of €4,00 (3 smaken). Het meneertje trekt de guimauve tot een dunne streng (die daarmee gaat glanzen), knipt één uiteinde af, wikkelt deze om een stokje en knipt de guimauve los.

En dan heb je je eigen suikerklei, die plakt en zakt zodra je 'm loslaat en glimt en glad aanvoelt als je erover wrijft. Zet er je tanden in en ze blijven spontaan vastplakken; en wanneer je je losrukt van de guimauve trek je alleen maar draden. Sabbelen onmogelijk. Je kan nog het beste 'happen en hopen'. Intrigerend, dus! De 'violette' is nog best goed, maar de 'citron' smaakt voornamelijk naar suiker, zoals ongetwijfeld alle 'parfums' naar suiker smaken...

Overigens heten marshmallows in Frankrijk óók wel guimauve en worden er in Brussel voor Sinterklaas guimauvekes geprodu- ceerd, die dan weer lijken op spekken.