Jamie

Nou ben ik al zo lang aan het zeggen 'dat ik helemaal geen fan van Jamie (Oliver) ben', maar stiekem heb ik ondertussen al heel wat recepten van zijn hand gekookt. En tv-programma's waarin hij kookt gezien. En hoewel ìets aan hem mij ontegenzeggelijk stoort ("easy peasy" of "and you're laughing"), kom ik qua eten vaker dan ik wil toegeven bij hem uit. Laat ik dus maar zijn kooktijdschrift kopen voor nader onderzoek.

Nou heb ik om te beginnen al een mening over het feit dat Jamie zijn eigen kooktijdschrift heeft. Dat is een dualistische mening welteverstaan, die slingert tussen 'hoereerderij' (van zijn kant) en 'educatief' (voor ons). Maar los daarvan is het een lekker dik (131 pagina's) blad toegespitst op de Nederlandse markt. Dus geen letterlijke vertaling van de Britse uitgave. Jamie fungeert als een editor at large waarbij het tijdschrift zelf feitelijk wordt gemaakt door een vijfkoppige redactie en een wisselend aantal (nu 22) medewerkers. De prijs is €5,95 (zes euro dus).

In dit blad geen glossy hoogglans foto's, maar gezellig gestylde kleurenplaatjes (ook tekeningen) op mat gerecycled papier. Jamie en zijn gezin staan uiteraard zelf ook afgebeeld (in kerstoutfit met de kalkoen) en er is aandacht voor Jamie's nieuwe boek (heeft hij niet altijd een 'nieuw boek'?) De reportage over eetbaar Londen echter, intrigeert me en de recepten die ik in dit blad vind zijn dermate talrijk dat dàt het geld al wel waard is.

Maar waar ik echt blij van word (en waardoor ik daadwerkelijk een abonnement overweeg, ja, echt) is een special waarin Nederlands beste bakker Cees Holtkamp aan de bak gaat met een fotokok en hij daarbij veel verhaalt over de historie van traditioneel december snoepgoed. Daarnaast word ik gegrepen door het relaas van Diny Schouten, enkele bladzijden verder, en haar ambachtelijke paté en worsten. Heel goed geschreven en zeer informatief.