Ik heb mijn ongezouten mening over Jamie Oliver al vaker geuit, maar zoals met zoveel dingen strekt ook mijn perceptie van deze man zich zeer in twee richtingen uit over hetzelfde spectrum. Hoe verderfelijk commercieel hij is ingesteld (getuige bijvoorbeeld de potjes artisjokbodems in de winkels, mét een stevig prijskaartje) en hoe hij weet te intrigeren met zijn simpele en veelal smakelijke recepten.
Zo oppert Jamie bijvoorbeeld het goede idee (ik zou niet zeg- gen 'briljant', maar 'goed' wil ik nog wel toegeven) om cashew- noten eerst te vermengen met een lepeltje poedersuiker en wat water alvorens knapperig te roosteren. En ze hebben veel meer smaak!
De kip(filet) wordt lekker krui- dig met koriander, knoflook, sojasaus, bosui (acht? ik denk beter vier), gember en vissaus (én ketjap en gula djawa, maar dat hoeft Jamie niet te weten). Gare noedels, rode peper, een knapperig slablaadje, taugé en de zoetige cashewnoten erbij en het is weer goed van eten. Smakelijk, met het juiste scala aan smaken. De koriander is wat overheersend en wat is het toch altijd jammer dat 'vulling' en 'slierten' zo slecht mengen (wat hier in huis bekend staat als de 'universele spaghetti-ergernis'), maar verder een dikke acht (zei zij ontwapenend eerlijk).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten