Karnemelkvla

Karnemelk is lekker (want zurig en fris) op een lome zomeravond, als de zon na een dag hard gewerkt te hebben in de schemering wegzakt en het zoveelste ijsje geen verkoe- ling meer geeft. Maar wat moet je met een aangebroken literpak na een experiment met karnemelk- pudding (maar géén zin in een tweede portie hiervan)? Ik ben er de persoon niet naar om dan maar een glas karnemelk bij het ontbijt te nuttigen plus een glas karnemelk bij de lunch, dus schrob ik het gasfornuis schoon voor experiment nummer twee: karnemelkvla.

Recept
Meng 2el maïzena (fijn maïsmeel) met 3el (of minder) suiker in een steelpan met dikke bodem en klop hier 0,25l halfvolle melk door. Snijd 1 vanillepeul overlangs doormidden, doe dit in de pan melk en breng het mengsel aan de kook. Laat 1 minuut al roerend doorkoken (níet laten aankoeken). Neem dan de pan van het vuur, verwijder de vanillepeul en roer 0,25l karnemelk door de melkpap. Blijf even kloppen terwijl de vla afkoelt. Schraap het merg uit de vanillepeul en werk dit door de vla. Doe de karnemelkvla over in een kom en laat in de koelkast door en door koud worden.

Met bramendiksap een héérlijk toetje en precies genoeg voor twee ruime porties (of vier schrale). Het is niet echt vla zoals die dik en romig uit een fabriekspak komt blubberen, maar het smaakt des te puurder. Was hier in de buurt nou maar een melktap....

(update 19-09-2009)
Lekker, maar moet absoluut vérs gegeten worden. De vla is in de koelkast niet meer dan een paar uur houdbaar.