Vegetarische lasagne met pompoen en tomaatjes

Het is de eerste werkdag van mijn lief, sinds de zomervakantie. En omdat ik zelf een vrije dag heb, besluit ik eens flink uit te pakken met het diner. Ik kies voor een lasagne, want dat hebben we al lang niet meer gegeten, en vind het recept voor deze vegetarische variant die me aanspreekt door het gebruik van pompoen en tomaat, favoriete groenten van ons beiden (is pompoen eigenlijk wel een groente?).
Het is eind augustus en pompoen blijkt nog niet zo eenvoudig te vinden. Tevergeefs klop ik aan bij de lokale supermarkt en ook de BIOplanet blijkt pompoenloos. Gelukkig weet ik een mooie oranje pompoen op de kop te tikken bij VanLandschoot. Daar verkopen ze ook verse oregano en fijne gele cherrytomaatjes. In de koelkast staat nog een restje ricotta en ik kom thuis met biologische hüttenkäse en lasagnebladen, dus ik kan aan de slag.

Pompoen schillen (lekker werkje, maar niet heus) en in blokken snijden (ben ik in totaal bijna een half uur mee bezig). Cajunkruiden, zoals in het recept staat, heb ik niet, maar ik vind wel couscouskruiden achterin de kast, dus vermeng ik mijn pompoenblokken met ruim olijfolie en dit kruidenmengsel. Half uurtje in een niet te hete oven, samen met een bakplaat halve tomaatjes, ook besprenkeld met olijfolie en wat gedroogde oregano.
Ondertussen klop ik het halve bakje ricotta met het hele bakje hüttenkäse en een scheutje water luchtig door elkaar; zeezout, vers gemalen vierseizoenen peper en twee teentjes fijngehakte knoflook erbij. Bij de BIOplanet heb ik een stukje biologische Pecorino gekocht, maar de Oude IJsselkaas die we nog in de koelkast hebben, vind ik eigenlijk veel lekkerder, dus rasp ik de helft van de Pecorina met een net zo groot stuk Oude IJsselkaas. En dan leuk de lasagne 'bouwen':

ricotta / pompoen / beetje kaas - lasagnebladen - ricotta / tomaatjes / kaas - lasagnebladen - plakjes gewone tomaat / verse oregano / kaas - lasagnebladen - ricotta / pompoen / kaas - lasagnebladen - plakjes gewone tomaat /tomaatjes /mini-mozzarella / kaas / olijfolie

Zo'n lasagne is eigenlijk best makkelijk van te voren te maken. Wanneer de schaal eenmaal 'gebouwd' is, kun je volgens mij zo'n lasagne ook nog best invriezen en op een latere datum in de oven afbakken. Mijn lief komt rond 18.00u thuis, dus laat ik de lasagne op het aanrecht staan. Kunnen de smaken meteen een beetje intrekken.
Een half uurtje in een oven van 200 graden Celsius blijkt voldoende voor een (iets donkerdere dan) goudbruine lasagne, waarvan de zoete smaak van gekruide pompoen de tong streelt. Mijn lasagne van vandaag is heerlijk kazig (en dus machtig), maar ook groenterijk door een absolute overdaad aan tomaten.
Bovenstaand recept is voldoende voor vier ruime porties.

Ik besluit 'all out' te gaan en óók de gefrituurde oregano te maken. In een klein pannetje verhit ik een flinke scheut olijfolie, tot ik het zelfs hoor sissen. Het lijkt mij zo dat de olie goed heet moet zijn, want de oregano moet direct dichtgeschroeid worden en zo het meeste van zijn smaak behouden. Maar ik wist niet dat oregano nog zoveel water bevatte, want jemig, dat spettert!
Mijn lief vindt deze gefrituurde oregano hélémaal géwéldig, maar ik kan zelf nou niet echt zeggen dat ik door geur en smaak nou zo onder de indruk ben.