Bladerend in Indiaas Koken, raak ik geïntrigeerd door een recept voor zogeheten 'saagwalla dhal'. Een Hindoestaans gerecht, dat "gemakkelijk te bereiden is en belangrijke voedingsstoffen bevat". Het is gemaakt met 'moong dhal' (gepelde mungbonen) maar er kunnen ook gele spliterwten gebruikt worden:
Gelukkig woon ik in Utrecht, waar een rijkdom aan toko's te vinden is. En dus vind ik probleemloos de benodigde mungbonen op de Kanaalstraat (bij Persepolis), hoewel ik zeker weet dat ik ook naar de stad had kunnen fietsen om ze bij Toko Centraal te kopen. Nu; ik heb ghee, ik heb alle specerijen (maar gebruik zoet paprikapoeder in plaats van chilipoeder) en ik maak de linzenschotel keurig volgens recept.
De voor mijn gevoel bijbehorende komkommer-raita van schijfjes geschilde komkommer in een sausje van dikke (Bulgaarse, haha!) yoghurt met geroosterd komijnzaad, citroensap, knoflook (die twee laatste zou ik anders toch maar weggooien in verband met nagenoeg verstreken houdbaarheid) en wat paprikapoeder, blijkt inderdaad prima te combineren met de dhal. Die geurige komijn (géén komijnpoeder gebruiken; veel te muf) is hélemaal goed.
De saagwalla dhal had wat pittiger gemogen, met meer spinazie. Er zit een klein bittertje in de nasmaak (van het mosterdzaad?) maar verder is het een prima, fijn weghappende gezonde vegetarische schotel. De frisse raita met de knapperige komkommer vormt een prima contrast; jammer alleen van de wat onuitgesproken smaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten