Hij werkt, ik werk; maar ruim vier weken na dato is dan toch mijn broer(tje) in aantocht (voor mijn verjaardag nog, alweer lang, lang geleden) en daar heb ik natuurlijk gebak voor nodig. Nou haal ik dat per definitie niet bij bakker (of supermarkt), want ik flans bij voorkeur zelf wat in elkaar. En aangezien tijd dus de beperkende factor is in deze, heb ik een snel recept nodig. Deze gevulde cake- rol voldoet, bij adequate planning vooraf, perfect aan die eis:
Stap 1: 100g gedroogde vijgen, in stukjes gesneden (met extra 60g rozijnen) in het sap van 2 citroenen met een flinke scheut (½dl) likeur (amaretto of wat er verder maar aangebroken in de kast mag staan) minstens 24 uur laten weken. Kost geen tijd; maar kost wel tijd ;)Stap 2: sabayon kloppen van 4 eieren, 2 dooiers en genoeg suiker; hier bloem en maïzena door kloppen en 2 stijfgeklopte eiwitten (toch maar) aan toevoegen (want wat doe je anders met de twee eiwitten die je overhebt? Later bedenk ik me natuurlijk dat ik van het overgebleven eiwit met de overgebleven amandelspijs prima bitterkoekjes had kunnen bakken..) Van dit beslag biscuit bakken en de in slechts 6 minuten gegaarde biscuit direct in vetvrij papier oprollen om zo af te laten koelen. En kijk nou; ik heb genoeg beslag voor twéé biscuits!
Stap 3: geweekte vijgen laten uitlekken en pureren met honing en amandelspijs; het vocht verwarmen om er gelatine in op te laten lossen en alles met kant-en-klare slagroom vermengen
Stap 4: biscuit uitrollen, bestrijken met vijgenamandelvulling en losjes weer oprollen
Stap 5: gebak nachtje laten rusten (opstijven)
Exclusief het voorweken en opstijven, maar inclusief deeg maken, bakken en al het rollen: 30 tot 40 minuutjes werk (afhankelijk van je eigen perfectionisme).
Het biscuit blijft na zijn verblijf in de koelkast opvallend zacht snijdbaar.
Het esthetische effect van de rol is door zijn geelbeige ton-sur-ton kleur wat minder zichtbaar. Maar lekker is 'ie wel. Eerst met de fijne amandelsmaak, dan smeuïg romig in zoetige omeletbiscuit, waarna er stukjes fijn fruit achtergebleven blijken te zijn die zich knapperig kapot laten bijten. In de tweede hap wordt duidelijker vijg en dadel geproefd; volgens mij het perfecte picknickdessert! En in dit geval maar goed dat er twéé rollen uit het recept komen; één voor broer en zijn vriendin; en één voor de buren waar je hebt mogen instorten nadat je op een regenachtige vrijdagavond je huis niet meer in kon omdat je voordeurslot had besloten lam te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten