Palmsuiker; in how many ways can I declare thee my love? Diep smakelijke zoetigheid in ondoordringbaar harde blokvorm (maar gelukkig wordt het in de betere toko's ook kant-en-klaar geraspt verkocht). Onderstaande gekkige rijstmeelballetjes zijn subtiel gevuld met het lekkere suikergoed en zó eenvoudig te maken, dat je zelfs (op sjouw met de ingrediënten) in andermans keuken kunt imponeren.
Het concept is simpel: met beleid ketanrijstmeel met een snufje zout en een drupje (smaak-, danwel) kleurstof, met precies zoveel kokosmelk aanmaken tot een soort kneedbare klei ontstaat. Twee of drie eetlepels geraspte gula djawa met een paar druppeltjes water tot een dik papje roeren. Lapjes ketanklei vullen met het palmsuikerpapje (wel góed sluiten)
en deze gekleurde bolletjes in een pan kokend water laten glijden (roze: rozen + groen: pandan = Doe Maar klepon bali)
De klepons komen vanzelf bovendrijven wanneer ze gaar zijn en dan hoef je alleen nog maar met een schuimspaan uit het (bruine, enige palmsuikerlekkage is onvermijdelijk) water te vissen. Dan over schaaltjes met wat geraspte kokos erin verdelen en serveren.
Maar ondanks de relatief makkelijke vervaardiging en de helemáál relatief snelle bereiding, zijn de klepons bali opvallend lekker (wat met name door eerdergenoemde palmsuiker komt) én intrigerend verrassend (knapperige kokosrasp op felgekleurde elastische rijst- snoepjes met vloeibare zoete vulling). Duidelijk voor herhaling vatbaar!
Het spijt me, maar dat ziet er nu eens werkelijk degoutant uit. Hopelijk was het wel lekker?
BeantwoordenVerwijderenVaardiger handen dan de mijne zouden betere gelijkende pareltjes tevoorschijn hebben getoverd en met wat subtielere kleurschakeringen ben je er dan wel, qua esthetiek!
BeantwoordenVerwijderenWij staan bekend om ons kleurrijk voedsel. Niet iedereen kan dit waarderen maar je hebt het goed gedaan hoor. Volgende keer de knalgele erbij!
BeantwoordenVerwijderenGroet, Dewi