Lien; komt dat zien!

Feitelijk werd ik eerst louter gedreven door de verkrijgbaarheid van roti kukus, maar de 13km erheen peddelen (en 8km terug) waren óók een goede reden om naar Tante Lien's (Breedstraat 17, Maarssen) te fietsen. Een heel bijzonder restaurant. In de eerste plaats doordat het een Indische eetsalon betreft. Dus geen babi pangang en andersoortige vetsinrommel, allemaal in dezelfde zoetzure rode saus; maar smaakvolle kruidige gerechten. En dan niet à la Surinamer met een overkill aan pepertjes, nee, gewoon kruidig.
Verder is Tante Lien's een familiebedrijf. De traditionele recepten van Lien worden nu nóg door haar dochters gemaakt en bereid, terwijl kleinkinderen de tent uitbaten. En ergens proef je dat. Er zit liefde in dit eten en die liefde smaakt góed! Ik wil niet eens weten hoeveel tijd er in is gegaan om alle verschillende kruiden en specerijen te vermalen tot boemboes, hoe lang al dat vlees heeft moeten marineren en hoeveel stokjes sateh (spreek uit: [sà-té], met de klemtoon op sà!) er in een week doorgaan. Alles wat ik wil is avond op avond mijn tandjes zetten in deze verrukkelijke Indonesische specialiteiten.

De tent is sowieso élke dag open (van 16 tot 22u, en op zondag tot 21u). En dan bestel je natuurlijk één van de Indische rijsttafels (foto hierboven rechts toont 'rijsttafel Tante Lien' €15,75 pp), of je maakt een keuze uit de veelheid aan complete maaltijden. Tip: tja babi; ayam bali; tahu ketjap; tempé manis; sateh gambing; en niet te vergeten het schizofrene maar tóch lekkere drankje: tjendol (=gula djawa, pandanpuddingbolletjes en kokos in jackfruitsap). De satehs worden vers geroosterd op houtskool en er is een uit- gebreid assortiment Indische koekjes en snacks (link): martabak, bapau, Indische croquet, kue lapis, klepon, wadjieck en - natuurlijk - roti kukus. Deze gestoomde cake is te bestellen in een vanille/chocolade, va- nille/sinaasappel en vanille/ pandan variant. Komt warm op je bord. En uiteraard, ui- teraard, wordt de maaltijd besloten met een kopje thee (creatieve manier van theezakjes presenteren) met een stukje lapis legit. De spekkoek hier blijkt boterzacht en smelt welhaast op de tong weg. Ik wil het bijna niet toegeven maar dit is bijna nog beter dan de roti kukus. Mjam, mjam, MJAM! Gelukkig maar dat we op de fiets zijn, dan heb ik in ieder geval een goed excuus om een dubbele portie nagerecht te verorberen.