DB: Mallows & Milanos

Deze maand slaan koekjes de klok voor ons Daring Bakers. Gastvrouw Nicole (van Sweet Tooth) had bedacht dat we de recepten van ene Gale Gand konden volgen en zij koos er maar liefst twéé uit om te bakken. Nou woonde ik een hele tijd in Gent (B) en in het Frans is Gent Gand, dus Gale Gand kon qua naam mijn goedkeuring al wegdragen. Mevrouw bakte voor het Voedselnetwerk een heel aantal koekjes en zo zouden ook wíj moeten gaan doen.

The July Daring Bakers' Challenge was hosted by Nicole at Sweet Tooth. She chose Chocolate Covered Marshmallow Cookies and Milan Cookies from pastry chef Gale Gand of the Food Network.

I have lived in Gand (Belgium) for well over four years, so by name only I was enthusiastic about this chef. Although I have never heard of her otherwise... Apparantly she makes an awful lot of cookies and so were we supposed to.

Koekje nummer één bleek een simpel zanddeegkoekje (met een vleugje kaneel), waarop zelfgemaakte marshmallow moest worden opgespoten om het geheel vervolgens in gesmolten chocolade te dopen. Mallows dus. Nou hoeft het voor mij allemaal niet zo zoet en dat van die zelf marshmallows maken zag ik ook niet zo zitten, maar omdat het toch barbecue-seizoen is en je eens in de zoveel tijd misschien 's avonds wel zo'n Amerikaans spekje aan een stokje wil roosteren boven nasmeulend vuur, vooruit, kocht ik een zak. Ik had er welgeteld vier nodig (spekjes; niet zakken!) om al mijn koekjes van marshmallow te voorzien (ik sneed elke marshmallow in drieën); dus het is hoog tijd om neefje en nichtje weer eens uit te nodigen..
Deze baksessie was dus niet zo uitdagend in de ware zin van het woord. Een beetje een droog koekje met vrij weinig smaak van zichzelf. Daarop een veel te zoet spekdingetje (even verwarmen en de fabrieksversie smelt wonderwel aan het koekje vast), gedoopt in een mix van pure en melkchocola. Lekker, omdat bijna alles gedoopt in chocola lekker is:

Koekje nummer twee vond ik iets interessanter. Een fijn vanille- koekje dat in de winkel verkocht wordt onder de naam doublies (of soms doublettes) en dan meestal gevuld is met een witte crème. Mw. Gand noemt ze Milan Cookies.

Recept:
Mix 85g zachte roomboter met 100g gezeefde poedersuiker tot een luchtige crème. Voeg 1tl vanille-extract en een ½tl keuken- zout toe. Meng in gedeelten 3 eiwitten door het mengsel (dun dún geschift beslag) en roer hier 100g gezeefde bloem door- heen (alles blijkt goed te komen). Spuit op geruime afstand van elkaar, rondjes deeg op een met bakpapier beklede bakplaat en bak de doublies ca. 10 minuten in het midden van een voorver- warmde oven (170°C). Uit de oven op een rooster laten afkoelen.

Als je ziet hoe de koekjes in de warme oven uitlopen, vraag je je wel af of al dat gedoe van het opspuiten (deeg in spuitzak schep- pen, moeilijk doen met mooie rondjes spuiten, een hoop afwas nadien) wel de moeite waard is, maar anders krijg je de doublies waarschijnlijk niet plat genoeg.

Lekkere luchtige koekjes, die helaas voor deze uitdaging gevuld werden met een simpele (veel te vloeibare) vulling van gesmolten chocolade, wat cacaopoeder en geraspte sinaasappelschil. Door de toevoeging van die laatste twee kreeg het geheel gelukkig een klein bittertje, maar de voorgestelde zest van één hele sinaasappel bleek veel te overheersend. En waarschijnlijk was een ingenieuze witte crèmevulling beter geweest; en in ieder geval authentieker.

The Mallows I didn't really like. Sure, the dough was easy enough and the cookies were fast to make, but all this sweet marshmallow stuff was a bit too much for my (European) taste and only the dip- ping in melted chocolate made them interesting. But then again, almost everything covered in melted chocolate is edible. Maybe if I'd made the marshmallows myself I would have felt more challenged.
The Milan Cookies were better. A very fine, tasty vanilla cookie that looked a lot and tasted exactly the same as the storebought version I know from my childhood (called doublies). A bit of a pity though, that the filling consisted only of melted chocolate with cream and orange zest. I will never again use a whole orange in such a recipe; far too orangy. I was pleased, nevertheless, with the ultimate easygoing aspect of these recipes. If I would have had children, these would be perfect to make together. But hey, now at least I can invite my little nephew and niece to eat away on the leftover marshmallows. Barbecue anyone?