La pièce de résistance: vissalade. In optima forma. In vis forma. Dit uit de kluiten gewassen guppie stond zijn mannetje op de buf- fettafel tijdens de housewarming (B: de inbranding) afgelopen weekend. En werd door niemand gegeten.... Reden: te mooi om aan te snijden. Ik moest er echt op aandringen dat ik niet met een heel dienblad vissalade wilde blijven zitten, vooraleer mensen de opscheplepel in de salade durfden te zetten. Dat was een nadeel. Makkelijk te maken en zwáár imponerend. Bovendien zo bont te maken (letterlijk) als je zelf wilt! 
In het geval van deze vis werd aluminiumfo- lie om een grote snijplank gewikkeld, waarop uit de losse pols een vis werd geboetseerd van een mengsel van 2/3 huzaren-en 1/3 tonijnsalade (met daaraan toegevoegd wat garnaaltjes, stukjes gerookte paling en verse dille). Blaadjes lollo bionde onder de staart voor extra frivoliteit, dunne plakjes radijs als schudden en een selectie van groente ter decoratie. Een plakje olijf deed dienst als oog. Totale bereidingstijd: ca. 30 minuten.
(Alleen die komkommerwaaiers waren niet makkelijk.)
.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten