In een wilde opruimbui vond ik in mijn kast ook een heel klein boekje met specialiteiten uit de Tiroler keuken. Het zag er danig verouderd uit, zowel letterlijk als figuurlijk. En nadat ik het even doorgebladerd had, besloot ik dat het mijn huis moest verlaten. Maar niet nadat ik deze maanzaadtaart zou hebben gemaakt. Want maanzaad, dát vind ik heel erg lekker. En wie weet wat voor een klassieker het zou kunnen zijn, naar authentiek Oostenrijks recept:
.jpg)
Ik had (van de bruidstaart) nog zo'n 65g gemalen maanzaad liggen. En omdat bij de AH (XL) geen maanzaad te vinden was ("nou moe!"), heb ik dit dan maar met chiazaad aangevuld tot 75 gram. Dus bakte ik deze taart met gehalveerde hoeveelheden. Als extraatje vond ik geroosterde pijnboompitten wel geschikt, dus gingen er ook mooi in. Met cointreau in plaats van rum. En met grofgeraspte goudreinettes. Verder was het niet zo heel moeilijk: eieren splitsen en los van elkaar opkloppen. En dan voorzichtig mengen met elkaar en met een mengsel van appelrasp, citroensap, amandelmeel en maanzaad.
Het resultaat is een wat losmazige cake, bijna een biscuit. Ik ben denk ik wat te enthousiast geweest met het citroensap, want de cake is iets te nat naar mijn goesting. Maar je zou ook kunnen zeggen: lekker smeuïg ;) De combinatie van maanzaad met citroen blijkt wederom een héle goede te zijn (lemon poppyseed). Het glazuur van poedersuiker is een juiste tegenhanger van het zuur in de taart. En kijk nou, deze taart is van zichzelf gluten-en lactosevrij!! Dan denk ik dat ik 'm maar eens als verrassing naar Doesburg ga brengen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten