DB: Tuiles (oftewel: kniepertjes)

Scroll down for English!

Een nieuw jaar is daar. Mét goede voornemens... Mijn beste voornemen voor 2009 heeft niks te maken met dieëten; ik ben van plan braaf èlke maand mijn Daring Bakers Challenge te volbrengen. Wij, bakfanaten aller landen (1000+ personen), bakken gezamenlijk hetzelfde recept en voor deze eerste maand staan 'Tuiles' (dakpannen) op het programma. Een idee van Karen (Bake my day) en Zorra (1x Umrühren bitte), die niet één maar maar liefst víer recepten gaven: voor suikerdeeg, nougatine, chocoladedeeg en hartig deeg (kijk voor de beschrijvingen op de blog van Karen, zie boven). Toe maar!
De opdracht was om het baksel te combineren met iets lichts (mousse, salade) en dus had ik het lumineuze idee (?) om hartige kaastuiles tot soepbakjes te transformeren, maar daarover later meer. Absolute topper van deze uitdaging bleek echter het suikerdeeg, waarmee koekjes konden worden gebakken die bijna precíes zo smaken als de traditionele Vegter's Rolletjes. Een instant klassieker:

Geen moeilijk recept en ook geen moeilijk deeg. Door even tijd vrij te maken en de benodigde ingrediënten volgens de beschrijving in een kom te vermengen met elkaar, ontstond een smeuïge pasta die na enige koeling in de frigo uitstekend hanteerbaar was. Ik ben in het gelukkige bezit van een tosti-ijzer met stroopwafelplaten (Tefal MultiQuick Reverso) en dus kon ik de (destijds) nog niet-aange- sloten oven in de (destijds) nog on-affe keuken laten voor wat het was.

Ik verhitte de wafelplaten, schepte bergjes deeg, duwde de hete platen op elkaar en bakte de koekjes steeds in minder dan 7 minuten. Gaarheid werd door mij beoordeeld op bruine verkleuring, want de ervaring leerde achteraf dat ongare wafels zich wél laten oprollen maar níet goed uitharden. Want dat is het meest wonderbaarlijke van dit koekje: het gare wafeltje is zo zacht en flexibel als de bekende eierwafels zoals bij Aldi en Lidl te koop en laat zich makkelijk vormen (afgezien van de temperatuur), maar eenmaal warm opgerold (of anderszins vorm gegeven, bijvoorbeeld over een deegroller gelegd om de 'tuile' vorm te bekomen) transformeert het koekje binnen een halve minuut naar knapperig en krokant. Eenmaal uitgehard harstikke vormvast. Wel ongelooflijk heet om vast te houden, maar daar heb je een partner voor (in ruil voor de eerste paar rolletjes, uiteraard).

Mijn creaties met slierten chocoladedeeg erdoorheen kwamen op een Delftsblauw bordje (ik bakte dan ook Oudhollandse (lees: Drentse) kniepertjes en geen Zuidfranse tuiles...) en werden daags nadien aan de ouders geserveerd. Mijn vader at er drie, keek mij aan en zei: "Ècht lekker!" En zo is het, pap. Dit recept gaat in mijn verzamelmap en zal, als het aan mij ligt, generaties lang gekoesterd worden. Misschien ontstaat hier in huis zelfs wel een nieuwe traditie: met Oudjaar zèlf kniepertjes bakken. Ronde platte wafeltjes die het zich geopenbaarde oude jaar symboliseren en opgerolde rolletjes die symbool staan voor het nog onbekende nieuwe jaar.

Goede uitdaging; graag méér van dit soort!!

En zie hier, mijn hartige variant. Warme kaastuiles (vét!) werden in een kommetje gelegd zodat de ronde vorm door de koekjes werd aangenomen, waarna ik er (voor de zeker met het kommetje er maar onder) voor mij en mijn lief mozzarellasoep (recept volgt) in schepte. Mooi: já! Soep oké: ja. Kaastuile lekker: mwâh. In ieder geval stond het in géén vergelijk met de zoete versie en dat is dan meteen mijn enige puntje van kritiek: één goed recept is genoeg uitdaging en schijnbaar kun je niet àlle mensen met gluten- allergieën en suikerhaat te vriend houden...

A new year is here. Complete with NewYear's Resolutions. And so I have decided thís year I will bake every challenge that the fabulous Daring Bakers throw my way. Lucky me that the first one is such a good one, and a bit Dutch for that matter. New Year's Eve traditional cookies ('kniepertjes') are to be baked and Karen (Bake my day) and Zorra (1x umrühren bitte) have provided just the pérfect recipe. "They have chosen Tuiles from The Chocolate Book by Angélique Schmeink and Nougatine and Chocolate Tuiles from Michel Roux." Of course mine don't look have as professional as theirs, but they were very tasty none the less and I made big fans with my parents, who ate the lot of them. This sugary cookie recipe will be put in my folder as 'an instant classic' and I hope with this a new tradition is born: baking 'kniepertjes' every New Year's Eve to come. Thanks for a great challenge. I would like more like these, please!!

But the réal challenge was comparing the baked goods with "something light". So I also made the savoury cookies with lots of cheese and shaped them into little soup bowls. Which were filled with mozzarella soup (recipe will follow soon). Very easy on the eyes, but nòt as fingerlickinglicious as the sugary variety...