Knorr Wereldgerechten 2/3

Met alle 28 verschillende Wereldgerechten van Knorr zou je je "even ergens anders wanen", zegt de fabrikant. Nou wil ik me na een lange werkdag best even ergens anders wanen, en dus besluit ik met alle wereldgerechten de proef op de som te nemen. Oók, omdat sommige van deze pakken mij en mijn huisgenoten tijdens de studententijd door diverse 'wat moeten we nou eten' discussies heen hebben gesleept. En dus is dit meteen het antwoord op de vraag of mijn smaak na een decennium veranderd is. Deel twee!!

Yakitori: De rijst van dit wereldgerecht blijkt er één met een droge magische korrel, maar de in de fabriek toegevoegde groene en rode (paprika)spikkels gaan, zo, hup mee met het afgietwater de goot in. Zes tot acht minuten vlees marineren slaat natuurlijk nergens op, zo kort. En de extra groentetip van 2 bosuitjes gaat het verschil qua groente ook niet maken. De verdere smaak is oké; niemand zal dit heel vies vinden, maar het gerecht, met de nare waterige gelei'saus', kan ook makkelijk uit zo'n witte bak van de chinees komen. De vleesjes daarentegen hebben de zoetige grill- smaak van gember en soja en zijn erg lekker; beter de mix voor saus maar helemaal niet gebruiken. Conclusie: een hoog gehalte afhaalchinees.

Roti: De zes roti-pannenkoeken uit de doos smaken absolúút niet naar echte roti-platen (geen urdi te bekennen, ze zijn te taai en daarbij te klein). De kip is na bereiding lekker kruidig en niet te pittig, maar dit gerecht heeft echt een additionele salade nodig. De verdeling sperziebonen - saus is belachelijk (in het nadeel van de sperziebonen). Conclusie: Surinamers zullen zich dood lachen hierom, maar wij Hollanders vinden dit waarschijnlijk te eten.

Beef Shanghai: Na het braden van de gekruide balletjes, duidelijk afgieten anders wordt de saus te vet. Overigens is mooie kleine balletjes draaien een tijdrovende klus! De gegaarde mie koelt te snel af. De additionele (sesam)olie is heerlijk geurig en dus een genot om toe te voegen, ookal is dit in de sausoverdaad daarna moeilijk terug te proeven. Het gehele gerecht is geen lust voor het oog, omdat het bestaat uit veel sliertjes in saus met hoofdkleur bruin. De saus is op zich wel lekker (en zout). Had ik al gezegd dat de mie tot een klont aan elkaar plakt? Conclusie: lekker maar maakt geen blijvende indruk (meer; vroeger wel..).

Kip Madras (nr.6): Dit moet je niet zien als Indiase curry maar als Hollandse kipkerrie en in dat genre scoort het gerecht best goed: perfect gare rijst met smeuïge kip in saus. Ruikt sterk naar kokos en smaakt pittig met een fijne zoete ondertoon. Dat friszure van toegevoegde appel is een vondst; alleen mist de saus wat vulling (courgette?) Het nut van de marinade ontgaat me. Conclusie: een soort chicken tonight maar dan beter.

Enchiladas: Do It Yourself diner met lichtzoete maïstortilla's, salsa (crème fraîche met paprikasaussmaak), gekruid gehaktmengsel (met maïs en courgette) en een knapperige paprika-tomatensalade (met friszure dressing). Zelf nog wat partjes avocado en geraspte kaas toevoegen! Goed. Overal zit smaak aan; het is alleen wat te vettig. De tortilla's zijn niet echt oprolbaar (want snel te vol), maar het zijn er wél lekker veel. Omdat het wat aan de zoute kant is, krijg je er wel dorst van. Conclusie: een samenhangende smeuïge romi- ge kruidige friszure hap in deeg die naar meer smaakt.

Van alle tot nu toe geteste Knorr Wereldgerechten (zie ook test 1) zijn Taco's nog altijd mijn onbetwiste nummer één met als goede tweede: Enchiladas. Gehaktbullar, Chappati en Kip Madras blij- ken verrassend oké; de rest is feitelijk afgeserveerd waarbij alleen Beef Shanghai een troostprijs krijgt omdat het vroeger zo goed leek.
(update 06.05.2013: slotdeel drie)

Er is een nationale WG (Wereldgerechten) Top 10 gemaakt.
De overige top tieners: 2. Kip Tandoori; 3. Burritos; 8. Teriyaki; 9. Paëlla; 10. Dürüm