Sultana Volop

Sultana komt met iets nieuws. Blijkbaar is hun driehapscracker- concept uitgeput met het bestaan van diverse zoete (6) en enkele hartige (4) smaken en dus wagen zij zich op de markt met een mini meeneemontbijtkoekje. Volop heet het. Want "volop verantwoord" en "volop ingrediënten uit de natuur" (kan iemand mij 'ns vertellen waar ingrediënten anders vandaan komen?!) De marketingafdeling heeft in ieder geval weer goed zijn best gedaan, maar de feiten zijn als volgt: 100g bevat 307kcal - 3,3g eiwit - 22g suikers - 7,5g vet.
Eén individueel verpakt koekje weegt 40g.

Sultana Volop ontbijtkoek met honing is bij nader inzien niet zo 'volop' met honing als échte (zelfgebakken) peperkoek die voor bijna 55% uit honing bestaat; want deze bevat slechts 2% honing (en vooral veel rozijnen, 15%, en opvallend genoeg 4% karamel- stukjes). De koek is wél lekker zacht en inderdaad smeuïg, met een bijna boterige zoete smaak. Het zou best kunnen dat ik honing proef, maar als ik deze waarneming vergelijk met het uitlepelen van een honingpot dan steekt de smaak van het Sultana koekje er maar schril bij af.
De Sultana Volop ontbijtkoek met appelstroop dan. Met volgens de verpakking 1,2% appelstroop en 6% appelstukjes (gemaakt uit geconcentreerde appelpuree met fructose-glucosestroop en wat glycerine). Een zelfde soort zacht-smeuïg stukje ontbijtkoek met een smaak die nog het meest overeenkomt met de zompige bodem van een te klein stukje appeltaart. Ík vind dat lekker, maar ik denk niet dat dit voor iedereen geldt.

Mijns inziens de illusie van verantwoord in snackformaat. In een quasi gezond ogende verpakking met olijke silhouetten van een hek en boerderijdieren. Het kritische oog dwaalt hierbij af naar de ingrediëntenlijst, alwaar de komt-uit-de-fabriek-deceptie volledig compleet wordt (inuline, oligofructose, citroenzuur, pectine, ont- vet sojameel, kaliumsorbaat; er is een réden, denk ik dan, dat deze dingen niet voor de reguliere particulier in de supermarkt te koop liggen). 'Volop verantwoord' vindt Sultana, maar zoals wel vaker in de hedendaagse consumptiemaatschappij wordt daarbij de 'suffe' eerlijke zelfbakvariant (met alleen honing, roggebloem, rijsmiddel en specerijen), die niet tot het einde der tijden houdbaar hoeft te zijn, uit het oog verloren.