Het einde van het (amateuristisch) voetbalseizoen dit jaar, bete- kent bij ons thuis ook het jammerlijke einde van de vaste prik dat op donderdag HH komt mee-eten alvorens hij met het lief naar de training afreist. En aangezien dit toevalligerwijs samenvalt met de start van mijn additionele baan en dus het einde van de vrije don- derdagen; is die laatste donderdag dat ik nog wél uitgebreid kan koken voor de mannen, er meteen één om volledig uit te pakken.
De keus valt op een zogenaamde timballo, een bolvormig Italiaans gerecht van gebakken pasta (met een vulling die logischerwijs van streek tot streek varieert), smakelijk gebonden met eieren en kaas. Deze 'pastataart' zal gevuld worden met kruidige saliekip in toma- tentijmsaus met daarop rozemarijnspinazie in ricotta. Met verder véél Parmezaanse kaas. Klinkt goed, toch?!
Jammer alleen dat ik 'pas' om half vier 's middags met dit diner was begonnen. En hoewel ik na een uurtje of twee relaxed kokkerellen klaar was de timballo de oven in te schuiven, bleek mijn foutieve tijdsberekening toen duidelijk werd dat de schotel nog dik een uur (and then some) gebakken moest worden. Dus die laatste super- donderdag aten we afhaal, maar het lief en ik hadden de dag erna, na werktijd, wel een fantastisch maal klaarstaan.
Tip: wees voldoende scheutig met kruiden en zout.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten