Uien snijden

Even een ui snipperen gaat handig als je met een scherp mes eerst 'kop en kont' wegsnijdt. De buitenste uitgedroogde uienrokken over de lengte ondiep insnijden en eenvoudig wegschillen. Dan de ontblote ui doormidden snijden ter hoogte van de nerf! Met de platte kant de halve ui op een plankje leggen en in reepjes snijden, parallel aan de nerf. De reepjes een kwartslag draaien en vervolgens weer in reepjes snijden. Deze laatste vallen door de opbouw van de ui in uienrokken als vanzelf in blokjes uiteen.
Helaas is deze methode niet traanvrij. Schijnbaar moet je een snee brood tussen je tanden klemmen tijdens het snipperen om traanogen te voorkomen, maar ik laat meestal 'kop en kont' zo lang mogelijk aan de ui zitten, dat helpt ook wel. (Of je lief vragen de uien te snijden...)
Uien op voorraad die het niet lang meer lijken te gaan maken, allemaal snipperen. De uitjes kunnen in de vriezer bewaard worden tot een geschikt moment.

Gepofte knoflook

Verse knoflook, als je het kunt vinden, (groenteboer en anders voorverpakt bij AH) is op zich al veel lekkerder dan de gedroogde variant. Maar gepoft uit de oven helemaal niet te versmaden. In de mond lijkt het nog het meest op gekookte aardappel met stevige knoflook-nasmaak. De losse, gepofte knoflooktenen lijken mij tevens een mooie garnering.

Ik denk alleen dat het beter zou zijn om, in plaats van alleen de onderkant er af te snijden, de knoflookbollen in de breedte doormidden te snijden, ongeveer halverwege. De tenen zijn er dan makkelijker uit te halen. Warm wel het lekkerst.

Tagliatelle van courgette

Even snel een gezonde 'maaltijd' die, al zeg ik het zelf, ook nog erg lekker is. Opvallend hoe je hersenen je voor de gek houden als je deze tagliatelle eet; smaakt het naar pasta of naar courgette?!

Snijd de (gele) courgette in de lengte in ca. drie dikke plakken, draai elke plak een kwartslag en snijd hiervan tagliatelle door met een kaasschaaf (dat gaat het beste) ook weer in de lengte dunne plakken af te schaven. Als je van mozzarella en tomaten houdt, is dit een heerlijk recept.

Zoet eierbrood met maanzaadspijs bakken

Sinds ik een hernieuwde passie voor koken en bakken heb aangeboord, spendeer ik redelijk wat tijd aan het bekijken van internetrecepten. Af en toe kom je dan een verrassende fijne site tegen en daar jat ik dan schaamteloos van. Nu ben ik zelfs al zo 'laag' gezonken dat ik een gejat recept -enigszins aangepast- publiceer op mijn eigen weblog. Onder een andere naam weliswaar (heling is een vak apart...). "Beter goed gestolen dan slecht bedacht" zullen we maar (weer) zeggen.

Goed. Het recept volgend zat ik daar dan met drie pannetjes ongelooflijk vaag mengsel. Een gek melk-bakmeel-deegje, waarvan ik me ernstig afvroeg hoe dat ooit moest gaan mengen met de rest van het deeg. Een maanzaadbrij, die weinig weghad van spijs, en dan een gistmelk-mengsel. Oké. Boter met suiker tot crème mixen, of in ieder geval iets wat daar op lijkt. Stuk voor stuk drie eieren toevoegen. Drie eieren leek een beetje veel in dit stadium, want oplossen in de boter, ho maar. Nowhere to go but up. Gistmelk en 'deegje' bij de eierprut met nog een grote hoeveelheid bakmeel en tegen beter weten in beginnen te roeren. Wonder boven wonder onstond een homogene massa. Het recept vraagt om kneden met de hand; geen lolletje, want wát een plakkerig rotdeeg. Gewoon laten staan en hopen op verbetering. Na toevoeging van een losgeklopt ei aan de maanzaadbrij bleek zowaar een redelijke spijs te zijn ontstaan.

Mooi, het deeg blijkt elastisch en rolbaar (met de nodige bloem bestoven). Op creatieve wijze de maanzaadspijs in het deeg rollen en afbakken. Het eindresultaat: een verrukkelijke kruising tussen cake en (brioche)brood, gevuld met niet te versmaden maanzaadspijs. Eén brood, hop, meteen de diepvries in. En het andere brood heeft ook niet lang bestaan; hoewel we hier thuis maar met z'n tweeën zijn. En geen lange rijs-of baktijden, dus relatief snel een lekker (Paas)brood op tafel. Leve het betere jatwerk!

Ik denk eigenlijk dat je ook best een 'sesamspijs' brood kunt bakken, of misschien zelfs wel een vulling van (gehakte) noten kunt vervaardigen. Amandelspijs altijd een optie (in een pakje van Dr.Oetker=Baukje nog minder gedoe), maar ik vind de maanzaadversie ook wel wat. Was het niet zo dat grotere hoeveelheden maanzaad een hallucinerende werking blijken te hebben?!

Zoet eierbrood met maanzaadspijs

Dit geweldige recept heb ik gejat van Stirway to heaven en vervol- gens enigszins aangepast.

Broodpudding bakken

Bij ons thuis slingert geregeld 'oud brood' rond. Van dat uitgedroogde, harde brood waar zelfs de eendjes geen pap van lusten. Ik ben zelf dol op brood, maar dan moet het wel van dat kraakverse knapperige brood zijn. Gelukkig is er de diepvries. En als je het brood daar maar vers genoeg instopt, dan komt het er ook redelijk vers weer uit. Maar ons diepvriesje is maar klein en ligt meestal al vol met mijn 'werk-boterhammen'.

Broodpudding heb ik eigenlijk pas leren kennen sinds we in het Gentse verblijven. Maar wat een geweldige oplossing om in één klap van je verouderde brood, restjes ontbijtkoek en losse eieren af te komen. Broodpudding maak ik dan ook redelijk frequent. Ik heb een periode gehad dat ik het een beetje op de gok deed, maar sinds het feest (een wat minder gelukte versie verscheen op de buffettafel) volg ik het recept (zie hieronder) weer wat trouwer. In tijden van oorlog en hongerwinter zou je vast zelfs half-beschimmeld brood kunnen gebruiken (schimmel wel verwijderen) maar de uiteindelijke smaak gaat er dan wel op achteruit. Idd: trial and error.

RECEPT

Na het weken van de brood- dobbelsteentjes in zéker niet te veel water, dient melk en suiker te worden toegevoegd. In totaal zo'n 150 gram zoetstof, maar dat kan volgens mij net zo goed honing en/of basterdsuiker (of cassonade) en/of ahornsiroop (C) zijn. Dus meestal neem ik ergens tussen de 75 en 100 gram suiker en vul ik dit aan met honing en een beetje ahornsiroop tot ongeveer 150 gram. Verouderde ingedroogde appels kunnen geschild en in stukjes gesneden ook prima in de broodpudding verwerkt worden!!
Het deeg dat ontstaat na vermenging van alle ingrediënten ziet er zeker niet appetijtelijk uit, maar dat gaat nog goedkomen! Ik heb mezelf er nog nooit toe kunnen zetten om het deeg voor te proeven (vandaar uiteraard een soms minder gelukte versie); niet alleen door de kokhalsreflex-opwekkende aanblik, maar ook door de aanwezigheid van rauwe eieren.
Voor het bakken heeft een mooie puddingvorm de voorkeur, maar je kan net zo goed een cakeblik gebruiken o.i.d. Ik heb wel geleerd om de pudding in de oven af te dekken met een deksel of aluminiumfolie, want de bovenkant droogt snel uit en wordt dan hard. En speciaal voor Marnix: ik denk dat een plakje broodpudding ook lekker is met een laagje roomboter erop.

P.s. de prachtige siliconenvorm is voor € 7,99 bij de Xenos te koop (in turquoize, rose en lime). Ik heb dit maal een siliconenvorm gebruikt, maar ik moet heel eerlijk zeggen dat het schóónmaken ervan géén pretje was!

Broodpudding

Eieren splitsen en eiwit stijfkloppen

Het splitsen van een ei vergt enige handigheid; het is immers cruciaal dat er geen spoor van de dooier in het ei terecht komt. Want dan lukt het zeker niet om het eiwit stijf te kloppen. De schaal kun je beter niet met een mes kapotslaan, omdat je dan zo door de dooier heen slaat. Houd daarom het ei overdwars vast in de ene hand en sla de schaal kapot op de rand van een (liefst aardewerken) kom zodat de schaal breekt. Het ei kan vervolgens voorzichtig boven een kommetje worden opengebroken door de beide duimen in de breuk te zetten. Schenk het eiwit af. Houd de eierhelften boven de kom en hevel de dooier heen en weer van de ene eierschaalhelft in de andere, er voor oppassend dat het dunne vliesje om de dooier niet door een schaaluiteinde wordt lekgeprikt. Laat al het eiwit in het kommetje lopen tot de dooier netjes in één eierschaalhelft achterblijft. De dooier komt in een tweede kommetje.
Let er op dat noch eiwit noch dooier in contact komen met de buitenkant van de eierschalen, omdat er dan bacteriën in het ei terecht kunnen komen. Moeten er meerdere eieren gesplitst worden, is het verstandig om het verkregen eiwit telkens in een aparte schaal af te gieten. Mócht er dan toch een dooier stuk gaan, dan komt de grootste hoeveelheid inmiddels gescheiden eiwit hiermee tenminste niet in aanraking.
Evt. kun je ook een speciale eierscheider gebruiken (kookwinkel).

Het gebruikte materiaal (kommen en schalen) moet absoluut brand-schoon en vetvrij en van metaal of glas zijn (plastic heeft de neiging vet aan te trekken). Altijd eerst dus even grondig schoonmaken en omspoelen (drogen alleen met een schone theedoek, anders smeer je simpelweg bacteriën over je materiaal uit). Nóg beter dan een glazen of RVS kom, is het stijfkloppen van de eiwitten in een koperen kom; het schuim krijgt dan een mooie crèmekleur en het gevaar voor 'overkloppen' (= het schuim verandert in water met eivlokken) is klein. Er hechten zich namelijk zeer kleine koperdeeltjes (ionen) aan het eiwit, die de stabiliteit van het schuim vergroten.
Stijfkloppen van eiwitten gebeurt het best met eieren op kamertemperatuur en is niets anders dan lucht slaan in het eiwit. Het kloppen kan met een schone vork, maar vergt dan nogal wat geduld want het zal enige tijd duren vooraleer stijve pieken ontstaan. Handiger is een mixer.
Voeg suiker, sap of andere smaakstoffen pas toe als het eiwit (bijna) stijf is, want deze eerder toevoegen zorgt voor vertraging tijdens het kloppen. Het kan er zelfs voor zorgen dat het dan helemaal niet lukt om het eiwit stijf te krijgen. Stop met kloppen als het eiwit sneeuwwit is en er pieken ontstaat als de garde uit het eiwit omhoog getrokken wordt. Houd voor de ultieme test de kom met eiwit op de kop; het stijve eiwit dat gereed is, blijft keurig op zijn plaats zonder uit de kom te glijden.

Sushirijst

Ik ben heel lang bezig geweest om een beetje ordentelijk en niet al te ingewikkeld recept voor sushirijst te vinden. Ik ben, zoals bekend, echt DOL op sushi, maar het zelf maken is nog een heel ander verhaal. Alleen in absolute noodgevallen wil ik me er nog wel eens aan wagen en dan gebruik ik bovenstaand recept (met dank aan Coquinaria, hoewel de rijst nooit helemaal geweldig wordt en de vis nooit helemaal vers te vinden is. Om van het strak oprollen nog niet eens te spreken. Er zijn natuurlijk allerhande hulpstukken te koop (bijvoorbeeld bij Sun Wah Supermarkt; Vrijdagmarkt 49 te Gent; ma t/m za 9-18u) maar het is en blijft niet hetzelfde. Hoe je nou precies zelf sushi moet maken, kun je eenvoudig op internet vinden.

Sushi

Sushi; ik ben er bijkans door geobsedeerd. Mijn sushi-verslaving duurt nu al dik negen jaar en is nog altijd niet aflatend. Ik weet niet; iets van de combinatie aangezuurde rijst met zoute soja, pittige wasabi, zoetzure gember en dan die pure verse vissmaak doet mij jubelen.
Afgelopen weekend was ik met mijn lief in Arnhem (voor de verjaardag van Marnix) en dan laat ik zelden de kans onbenut om ofwel daar, ofwel in Nijmegen sushi te eten (of mee te nemen!). Matsuzaka (Steenstraat 40; open 17-23u muv dinsdag) is wat mij betreft de beste keuze in Arnhem, maar omdat het 15u was, ben ik op weg terug naar Gent in Nijmegen gestopt bij Fujisan, want die opent zijn deuren al om 11u (Lange Hezelstraat 25-29; 11-21u).

De uitbaters van dit laatste sushihuis zijn altijd even vriendelijk en niet te vergeten: altijd even gul. Bij mijn sushibestelling kreeg ik royaal gember, wasabi en sojasaus mee (Kikkoman; welke andere?!) en daar bovenop nog een Japanse tonijnschotel van gemarineerde tonijn met zeewier en sesam en salade. De bovenstaande foto van de schotel met sushi is, moet ik eerlijk bekennen, onderweg (de rit Nijmegen-Gent duurt 2u en een kwart) al stevig aangevreten. En vanavond, met een filmpje op de bank, wordt het weer smullen!! Mijn lief is in Nijmegen bij Robbert en Liesje achtergebleven om te helpen klussen, dus die hoeft zich niet aan mijn extatische gesmul te storen.

Klaprozen

Afgelopen week was het weer tijd voor een autobeurt en dus reed ik mijn auto naar mijn garage. En dan zit er helaas niets anders op dan terug naar huis lopen (3,5km). In het kader van minimaal 30 minuten beweging per dag is dat nog niet eens zo'n slecht ding; maar ik heb er een hartgrondige hekel aan!!

Gelukkig is zelfs zo'n gedwongen wandeling wel eens goed voor een pleziertje, want ik kwam onderweg een gigantische hoeveelheid bloeiende klaprozen tegen. Zomaar, in de berm. Wetende hoe vlug de blaadjes van klaprozen afvallen, heb ik alleen de knoppen geplukt en thuis in een vaasje op mijn bureau gezet. (Het schijnt trouwens dat als je een beetje 7up aan het bloemwater toevoegt, je geen Chrysal nodig hebt, maar 7up hebben we eigenlijk niet standaard in huis.) De volgende ochtend werd ik verrast door mijn uitgekomen 'clapflowers'. Helaas werden ze al snel geveld door de vergankelijkheid, maar mooi was het wel.

Overigens óók in de berm: bramenstruiken (bij de brug van Paling- huizen richting Rooigemlaan).

Courgetterolletjes met tonijn

Arjan's lekkere balletjes

Een vinding van mijn lief en idd niet te versmaden (zal wel iets te maken hebben met het vet in de saus). Tijdens het feest waren deze balletjes al bijna op, nadat Den ze ontdekt had...

Kip cola

Kip cola: al dikwijls gemaakt en gegeten en elke keer weer een belevenis, niet in de laatste plaats omdat de marinade slechts uit feitelijk twee bestanddelen bestaat in plaats van de gebruikelijke kakofonie aan kruiden en specerijen. Slechts ketchup (welke andere dan Heinz?) en cola.

(update 24.05.2014)

Op The SimpleCookingChannel wordt eveneens 'kip cola' gemaakt. En wel zó makkelijk dat iedereen het kan namaken. Dunne kipfilets worden gegaard in cola, ketchup, barbecuesaus en honing. Érg erg lekker ook!! Vooral met wat meer groente ;)

Surimi muffins

En ik deed braaf de cakejes in de oven, nadien mijn misbaksels beschouwend. Terwijl ik het ook zo had kunnen doen... (en dan waren ze mooi rond geweest!)

Buffet meifeest

Het buffet afgelopen weekend. Na enig beraadslagen hadden Ar en ik bedacht om de volgende items te vervaardigen: kip cola; met spek omwikkelde, gebakken kippenlevertjes; Arjan's lekkere balletjes; veel rauwkost (in de vorm van bleekselderij, komkommer, bospeen en bloemkool) met daarbij tzatziki (de 'echte' van dikke ongezoete Turkse yoghurt, verkruimelde Turkse feta, geraspte komkommer, verse dille en verse knoflook); courgetterolletjes met tonijn; Caprese spiesjes (cherrytomaat, mini-mozzarella, basilicumblaadjes, aan een prikkertje); Pastiera Napoletana en een broodpudding (uit nood geboren, want twee zeer onverse broden op voorraad); surimi muffins; couscoussalade (oftewel tabouleh) en Suri-aardappeltjes (met veel te veel sambal naar mijn smaak, maar het betreft dan ook een creatie van mijn lief). Heel wat voorbereiding, maar het resultaat mocht er dan ook wezen. En wonder boven wonder geen grote overschatting van hoeveelheden; alles is redelijk op gegaan.

Pastièra Napoletana

Eerste entree maakt deze "Pastièra Napoletana", die niet eens aan mijn eigen creativiteit is ontsproten maar klein-burgerlijk uit de Allerhande komt. Een Napoletaanse paastaart, die een absolute aanrader is om te maken.

Bij de (Turkse) toko was het voor mij geen enkel probleem om sinaasappelbloesemwater te vinden, maar de sinaasappelrasp stond mij ook wel aan, dus heb ik 1 sinaasappel geraspt (i.p.v. 2) en verder 1 flinke eetlepel sinaasappelbloesemwater toegevoegd. Bovendien heb ik deze keer een wat verouderd bakje gekonfijte sinaasappelschil (sukade) opgemaakt, door dit door het risottomengsel te roeren. Worked like a charm.

Start

Nu ben zelfs ik blijkbaar een weblog gestart. Voornamelijk over eten. Met foto's van eten. Als een heel klein stukje erfgoed van mijn kant, voor erfenden die er (nog?) niet zijn.
Afgelopen weekend was ons verjaardagsfeest en ik had er toch wel weer erg veel lol in om het buffet te bedenken en te bereiden. En omdat mijn sentimenteel-nostalgische inslag het betreurt dat ook deze succes-story aan de zeef die mijn geheugen is zal ontschieten, heb ik besloten het allemaal te gaan vastleggen. Allez, een poging te wagen, liever, het allemaal vast te leggen.
Dussss...