Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

28 februari 2015

Chocoladepannenkoeken!

Toetje! Zoals chocoladepannenkoeken. Die maakte ik eerder al wel eens, maar toen was het meer 'uit de losse hand' pannenkoekbeslag met cacao erdoorheen. Misschien dat het met dit recept van Cupcake Jemma nóg beter lukt:



Recept
Spatel in een maatbeker 125g bloem, 25g cacao, 1el suiker, 1tl kaneel en ¼tl zout met een garde door elkaar (om alles luchtig te vermengen en klontjes te verwijderen). Klop er 1 ei (L), 250ml melk, ½tl vanille-extract en 2½tl gesmolten boter (enigszins afgekoeld) doorheen. Laat dit deeg een half uur in de koelkast rusten en bak er op middelhoog vuur pannenkoeken van.

Voor mijn gevoel is het beslag te dik. En op de één of andere manier branden de pannenkoeken snel aan (dat zal komen omdat ze te dik zijn en het vuur aanvankelijk te hoog, maar dan nog). Het beslag wordt verdund (met water), maar ik ben niet laaiend enthousiast dus, nee. En eigenlijk smaken de pannenkoeken ook niet full-on naar chocola. Best wel lekker met dulce de leche of nutella. Maar als je echt chocola wil moet je iets doen met chocola (en niet cacao).

24 februari 2015

Maaltijden van Maass

En dan lopen we door de Jumbo op zoek naar een geschikt diner. Ik weet het; dat soort dingen moet je thuis al beslissen zodat je met een gericht lijstje boodschappen kunt doen en niet uiteindelijk met zakken chips bij de kassa staat. Het g&f meneertje is druk aan het bijvullen en uit één van zijn bakken vis ik een interessante maaltijd: 'masala zoete aardappel quinoa'. "Daar zijn er nog meer," zegt het meneertje en dan stuit ik op de koelvitrine van Uit de Keuken van Maass:

Er zijn diverse soepen (€3,19), desserts (€2,99), bijgerechten (€2,49), maaltijdsalades (€5,49) en maaltijden (€6,49). Is dat duur? Nou, niet als je het met een restaurant (of zelfs snackbar) vergelijkt. Wat me wél meteen opvalt is dat het moeilijk kiezen is uit dit assortiment. Omdat het allemaal zo verleidelijk klinkt (die zoete aardappel masala ligt al in het winkelmandje): 'linzencurry met citroenchutney'; 'kip pindasaus groene couscous'; 'ossobuco saffraanrisotto oerpeen'; 'tajine lam met couscous amandel'... Er blijken liefst twaalf verschillende maaltijden waarvan zes vegetarisch. Deze worden bedacht door Louise du Toit en gekookt door Jeroen Maass. De keukenbrigade van Maass kookt lokaal vers zonder toevoegingen. Daarom hebben de maaltijden een beperkte houdbaarheid. Want dat is dan logisch.

De 'gnocchi met worstragout en peterselie' bevat daadwerkelijk (veel! vers! groen!) peterselie. Maar waar zijn de stukken worst? Die zijn er niet. Misschien is de worst binnenstebuiten gekeerd en rul gebakken maar als er op het etiket 'worst' zie ik het liefst stúkken worst. Dus dat is een beetje teleurstellend. Maar de saus is pittig gekruid en oogt zeer groenterijk.
De 'masala zoete aardappel quinoa' is heerlijk. "Ik vind quinoa zo super lekker," riep zij uit. Dit is een veelheid aan groente in een zoetpittige currysaus. Vooral bij deze merk je helemaal niet dat het (stiekem toch) een magnetronmaaltijd is. En je zou het makkelijk aan gasten kunnen voorschotelen; niemand heeft het door (behalve zij dan die dit lezen ;). Alleen zou je er misschien nog wel iets bij willen serveren, zoals naan of kipkluifjes, anders is het nèt iets te veel 'prutje'. Ik kan niet wachten om meer uit de Keuken van Maass te proberen!

23 februari 2015

Hét Hema ontbijt

Het €1 ontbijt bij Ikea blijft een heuse attractie. Je kijkt je ogen uit. Het restaurant van de Zweedse gigant vult zich met vaste (ontbijt)gasten en ander pluimage, dat daarmee al ruim voor 10.30u in de winkel is. Wat natuurlijk überhaupt de bedoeling is van de goedkope ochtendmaaltijd. Even lijkt Ikea wel een buurtsoos. En niet alleen Ikea, maar ook Hema biedt een ontbijtje voor de vroege vogels. Die daarvoor eveneens slechts één euro hoeven neer te tellen.

Bij de Hema krijg je voor je harde pegel een flink stuk (wit) stokbrood met een (lauwe) omelet van scharrelei; een croissant; een kuipje jam en een kopje thee (of koffie). Bij de Ikea was de omelet een gekookt ei en het stokbrood een kaiserbroodje; maar kreeg je er ook nog een kuipje halvarine en een plakje kaas bij. Voordeel van de Hema is dat er niet zo afgeladen belachelijk druk is. Én het uitzicht is veel mooier (zo midden in de stad Utrecht).
Overigens deed Kassa februari 2013 met de hulp van Pierre Wind een ontbijttest. Want goedkoop ontbijten kan tegenwoordig niet alleen bij Ikea en Hema, maar ook bij Bakker Bart (€2,50), LaPlace (die als beste wordt getest: €2,95 voor 5 items; €3,95 voor 7) en Intratuin (€2,95).

Deze test beschrijft volgens mij prima het ontbijtverschil tussen Ikea, Hema en LaPlace. Bij Ikea kan ontbijten elke dag behalve zondag, van 9.00-10.30u; de navullingen koffie/thee zijn gratis. Bij Hema kun je tot 10.00u terecht maar alleen in filialen met een restaurant. En LaPlace adverteert minder duidelijk met het ontbijt, maar komt wel steeds weg met de beste testresultaten.

Het kopje thee bij de Hema is best groot; groter dan bij Ikea in ieder geval waar er net drie slokken in zitten. Bovendien kun je hier je ontbijt upgraden met (ook goedkope) addities zoals (2) plakjes uitgebakken bacon (samen voor €0,25), een glaasje jus (€0,50), (2) kleine pancakes (samen voor €0,50) of verse fruitsalade (hoewel ze die bij de Ikea ook hebben). Een goede start van je ochtend als je toch in de stad moet zijn. En trouwens, de Hema zuurkoolmaaltijd voor weinig geld (met wel een halve rookworst) heeft eveneens een goede reputatie... Voor als je in de stad bent geweest, bijvoorbeeld ;)

22 februari 2015

Gekruide zalm met echte wijnzuurkool

Na een zeer gezond ontbijt en een nogal gekke lunch, is het alwéér tijd om de keuken in te duiken. Want de rammelende maag heeft vandaag ook nog een diner nodig. En ten behoeve daarvan heeft al een klein bezoekje aan de visboer plaatsgehad. Wie zegt dat de moderne mens zich niet hoeft bezig te houden met eten verzamelen?!

In een droge koekenpan koriander-, venkel-en mosterdzaadjes licht roosteren en dan vijzelen. Hier een kleine ui boven fijnraspen en met een scheutje olie (olijf of kokos) tot een pasta mengen. Dit op de zalm smeren en even laten intrekken.
In een stoofpan worden spekjes uitgebakken (gesneden van een stuk versgerookt spek, dus niet van die kant-en-klaar blokjes dit keer). Een flinke eetlepel komijnzaadjes worden meegeroosterd en dan gaat er een pond zuurkool op met een klein flesje droge witte wijn om vervolgens met het deksel op de pan dik een kwartier te smoren.
De zalm (net) gaar bakken. En serveren met zuurkool en in ons geval linzen. Want die zijn keilekker en hebben bij verre mijn voorkeur boven gekookte aardappelen. Verse koriander er overheen. En het zondags 'tv dinner' is served!

Het is wel een heel gezond dagje vandaag. De zalm smaakt prima. Zalm smaakt sowieso prima natuurlijk. Maar volgens mij was deze zalm met kerriekorst zelfs nog iets beter dan dit.

Boerenkoolchips

Bij het boodschappen doen gisteren (Jumbo), viel mijn oog op twee soorten 'boerenkoolchips' die in het biologische 'Smaakt' schap lagen. Nou, dát is toevallig. Toen ik gisteren groentechips maakte (van gele biet en zoete aardappel) werd in datzelfde filmpje ook verse boerenkool in de oven gedroogd. Tot iets wat knapperig is en dus chips kan worden genoemd. En als ik het Engelse 'kale chips' op YouTube intoets, krijg ik een keur aan video's. Zal ik dan ook maar boerenkoolchips maken?!





Verwijder de harde stengels van verse boerenkool. Verdeel de bladeren in bijtklare stukken, was ze grondig en droog ze nog grondiger (met een ouderwetse slacentrifuge bijvoorbeeld). Of doe zoals ik doe: koop kant- en-klaar gewassen 'biologische boerenkool' (Jumbo, €1,99), waar ook de stengels al vanaf zijn gehaald. Verdeel de boerenkool over een grote bakplaat, besprenkel met 2tl olijfolie en 1tl fijn zeezout en masseer dit tussen alle blaadjes. Bak (rooster? grill? verchip?) dit een kwartier in een voorverwarmde oven van 160°C (150-175°C). Laat uit de oven even afkoelen en serveer.

Nou, vol verwachting klopt mijn hart. Maar nee, natuurlijk is het geen chips. En toch, toch is dit best oké. Inderdaad súperknapperig. Lekker fijn hartig (van zichzelf al, het mag zelfs nog best iets minder zout) en absoluut een verrassende snack. Volgende keer ga ik de variant met de specerijen (1tl knoflookpoeder, 1tl cayennepeper, 1tl gerookte paprika) uitproberen.

Paleo avocado/ei

"This is awesome; such a good healthy breakfast"
Tja. Met zulke woorden móet ik het wel uitproberen. En omdat het feitelijk zo makkelijk te maken is, tik ik deze ochtend een eitje. In een avocado! (hoewel ik niet weet te voorkomen dat het wit overstroomt, maar dát blijkt dan ook de grootste uitdaging van dit recept)



De dooier komt boven 'drijven' en droogt uit in de hete oven terwijl het eiwit nog niet gestold is. Klopt die oventemperatuur (van 220°C) wel?! Maar bij open lepelen blijkt de dooier van binnen nog vloeibaar en is het net alsof er een gepocheerd ei in de avocado nestelt. Het blijkt nogal mee te vallen met hoe uitgedroogd die dooier is.

De avocado smaakt nagenoeg hetzelfde als een rauwe, alleen misschien iets romiger. Het geheel is zeer smeuïg en inderdaad, best smakelijk. Het vleugje gemalen peper vind ik onontbeerlijk. Waarschijnlijk ga ik het (ooit) nog wel een keer maken.

21 februari 2015

Groentechips DIY

'Het meneertje van Bondi Harvest' (youtube), die ook een restaurant heeft of iets doet in een restaurant dus hij zal het wel weten, maakt groentechips. En ik vind groentechips (eigenlijk alle chips) érg lekker. Nou heb ik begrepen dat je het beste een dehydrateermachine kunt gebruiken, maar misschien heeft meneertje wel gelijk en kan een oven ook fungeren als zulks..



Sowieso al lekker: biet (ik gebruik gele) en zoete aardappel. Tijdens het bekijken van het filmpje valt me het gebruik van superlatieven door het meneertje wel op. Stoort me zelfs. Het is allemaal 'epic' en 'sexy' en hij overdrijft wel een beetje. Afvallen van chips; dát is 'epic'.
Bij gebrek aan een mandoline, gebruik ik eerst een kaasschaaf en dan toch maar een rasp om zo gelijkmatig mogelijke dunne plakken van de geschilde groente te kunnen snijden. Wat overigens niet helemaal lukt. Met de handen een beetje (gesmolten) kokosolie en een beetje (beetje beetje) zout over de plakjes verdelen en dan gaan ze de oven in. Op een bakplaat.

Heel heel knapperig zijn mijn groentechippies niet. Misschien zijn mijn plakjes te dik, en waarschijnlijk heeft de oventemperatuur nog wel wat finetuning nodig. Sommige chipjes dreigen naar bruinaangebrand te gaan; dat dan weer wel. Maar deze bieten en batata zijn van zichzelf al zó lekker, dat het niethelemaalknapperige niet eens stoort. Het beetje gedroogde tijm heeft ook nog een boel smaak afgegeven. En ik heb geen aardappelchips (met toevoegingen uit de fabriek) zitten wegkanen. Dát is ook wat waard. Lekker dus. Maar is nog voor verbetering vatbaar!

17 februari 2015

'Gheestige Willem' deelt rake grappen uit

Dinsdagavond vergadering. Dit keer op mijn andere werk. Nou vind ik goed samen vergaderen heel belangrijk hoor, maar wat vergaderen in Rotterdam extra goed maakt zijn de broodjes die door mijn werkgever worden voorzien. Van oudsher liggen er voor de vermoeide collegae broodjes van De Snor klaar (mjam, mjam, filet américain speciaal; met uitjes, plakjes gekookt ei en een lik mayo). Maar nu ontdekken we een anderskleurige doos met daarin een heel ander assortiment. Er zijn broodjes besteld bij Gheestige Willem (what's in a name)... eh... wie??

Nou, Gheestige Willem (Maaskade 35, Rotterdam) is de vegetarische cateraar voor Rotterdam en omstreken. Die (bijna) geheel biologisch is gaan koken. Bestellingen voor diverse belegde broodjes, soepen en bijvoorbeeld 'vergadermaaltijden' (à €13 pp) kunnen online geplaatst worden (kleinere bestellingen drie dagen van tevoren; grotere een week).

Er zijn broodjes met smeuïge roomkaas, halfgedroogde tomaatjes en veldsla. Broodjes met (hummus achtige) 'homemade' sandwichspread met rucola en dunne plakjes paprika. Maar de absolute showstopper. Het broodje dat het snelst op. Hét broodje dat de reden is dat ik dit hele verhaal überhaupt opschrijf. De Notenburger. Ik denk eerst nog dat het een gebraden gehakt is en knijp mosterd tussen de gebakken uien en plakjes komkommer. Deze mosterd zal in smaak volledig het onderspit gaan delven. De eerste hap doet mij verbaasd naar het broodje kijken. Saté (sateh)? Hûh?! Hap, hap. Oh, wat ontzettend lekker. Notenburger van Gheestige Willem. Ik zou zeggen, bestel er zes (het minimum; per stuk €3,75) nodig vrienden uit en geniet met grote G. En wij gaan snel weer vergaderen, hoop ik!!

16 februari 2015

Kiesmedailles (aka nijntjekoekjes)

Maandagavond vergadering. Ik werk thuis vandaag en zal dus na mijn diner afreizen naar Amsterdam voor werkoverleg. Maar tegen half vier krijg ik de kriebels. De 'keukenkriebels' welteverstaan en ik besluit daar en dan dat collega's die zo betrokken zijn om des avonds naar hun werk te gaan om te vergaderen over de prangende zaken ten behoeve van continuïteit en ontwikkeling, wel een kleine beloning verdienen. Wat voor mij dus een perfect excuus is om iets te bakken, want natuurlijk vormen mijn keukenkriebels de reden voor de beloning die ik heb bedacht. Koekjes zullen het worden; "ik kies koekjes". Kiezenkoekjes :)



Als uitgangspunt neem ik het concept (en óók het recept) van Jemma Wilson's hartkoekjes. Zij maakt fijn suikerdeeg, deelt dat vervolgens in drieën, kleurt twee delen roze en rood en steekt hartjes uit die zij vervolgens in elkaar alterneert. Dat idee kan uiteraard met nog meer dan drie kleuren én met nog meer dan twee vormen in elkaar, maar voor nu houd ik me even aan het basisconcept. Maar ik neem andere vormen.

Recept
Klop 125g zachte ongezouten boter met 160g kristalsuiker in ongeveer 5 minuten crèmig en zeer luchtig. Klop gedurende 2 minuten 1 ei (L) en 1tl vanille-extract door het botermengsel. Zeef er 240g patentbloem boven en vouw dit er doorheen. Als je het deeg te veel kneedt, worden de koekjes (agv de gluten) taai. Weeg de hoeveelheid deeg en deel dit door drie. Vermeng twee delen deeg elk met een andere kleur (gebruik handschoenen), maar kneed niet te lang. Rol elke kleur deeg uit tot een lap van gelijke dikte (5mm) en steek koekjes uit het deeg. Leg deze op een met bakpapier beklede bakplaat en steek kleinere koekjes uit de koekjes. Mix&Match. Bak de koekjes in een voorverwarmde oven van 175°C 10 (tot 12) minuten maar bak ze niet te bruin. Laat afkoelen op een rooster.

Deze hoeveelheid deeg geeft ruim 35 koekjes met een diameter van 7cm. Het deeg smaakte al erg lekker en het knapperige koekje is een prima suikerkoekje. Maar het leukste is: de variaties zijn natuurlijk eindeloos. Meerdere kleuren van verschillende vormen in (of naast) elkaar in één koekje. En omdat het recept zelf best makkelijk is kun je helemaal los qua creativiteit. Hoewel ik onbedoeld schijnbaar ben los gegaan...

Want nadat ik mijn schaal met kiezenkoekjes op de vergadertafel neer heb gezet, komt direct de uitroep "ah, nijntje koekjes". Nijntje? Huh?! Ja, ja, inderdaad. Mijn kiezen zijn Nijntjes. Het is schijnbaar maar net op welke manier je beroepsgedeformeerd bent!

15 februari 2015

Warm op de Worst

Wij zijn pas in Berlijn geweest en wat je natuurlijk sowieso doet als je daar bent, is een authentieke currywurst eten: een in stukjes gesneden braadworst overgoten met warme currygewürzsauce en gegarneerd met kerriepoeder. Wij aten héle lekkere! De currysaus is nèt even anders dan de klassieker uit de knijpfles. Al was het maar omdat de saus bij de worst warm geserveerd behoord te worden.

Dus toen ik laatst (over de Nachtegaalstraat) van UMCU lekker terug naar huis fietste en ik bij delicatessenwinkel Peek&VanBeurden een groot uitklapbord zag met de tekst "Knakworst en Curryworst van Brandt&Levie worstmakers", ja, toen stopte ik natuurlijk. Ik bedoel, Brandt&Levie. Curryworst. Daar kan weinig mis mee gaan. Vooral niet als je je eigen "selbstgemachter currysauce" erbij gaat serveren. Een klein vergelijkend onderzoekje op YouTube leverde de volgende makkelijk te maken saus op:



Recept Curry(gewürz)saus
Giet 2 potjes Aarts pruimen (santa clara) op siroop (à 370ml) af maar vang 250ml sap op. Ontpit de pruimen als dat nog nodig is. Vul het sap aan met 250ml cola en kook dit (in een kleine 30 minuten) in tot éénvijfde van het volume. Let op, want het brandt gemakkelijk aan. Zodra het ingedikte vocht op de bodem begint aan te koeken (en dus vóórdat het aanbrandt.. ;), het vuur laag draaien. Dan 500ml (Heinz) tomatenketchup, 2el milde currypoeder en 1el scherpe currypoeder (of 1el milde met ½tl cayennepeper) toevoegen. Roer 3el worcestersauce en het sap van ½ limoen door de saus. De currysaus glad pureren met een staafmixer en eventueel afkruiden met (weinig) zout. Warm serveren.

Zoals de Duitsers zeggen: "Die Currysauce muß scharf sein, muß fruchtig sein, muß tomatig sein. Und muß vor allem wárm auf die Wurst kommen."  Dus een goede saus heeft een uitgekiende zoetzuur balans, is een beetje scherp maar niet al te pittig en smaakt vol naar tomaten. En natuurlijk komt de saus warm op de worst, want een koude saus op een versgebraden worst, ehm, nee!

En dit is werkelijk héél erg lekker. En wat blijkt? Niet de worst maar de saus máákt de curryworst. Ik heb 'Vadouvan' kerriepoeder van Jonnie Boer gebruikt. Maar noch de fantastische Brandt&Levie worst, noch de dure Boer kruiding zorgen voor de smaaksensatie. Het is mijn eigen zojuist zelfgemaakte currysaus, die de show steelt. Met een saus als dit kan ik met recht zeggen "Ich bin ein Berliner" :) MJAM!

(hét perfecte cadeau voor papa!)

14 februari 2015

Chocolade verleidingen de luxe

Valentijnsdag. Tja. Je wilt er wel wat mee doen (want je lief is je lief en waarom zou je een gelegenheid onbenut laten om dit te laten merken) maar dan niet op de übercommerciële manier zoals die met rozen en suikerige hartsnoepjes gepropageerd wordt in elke supermarkt. Het lijkt verdorie wel Pasen (Sinterklaas, Kerstmis...) zoveel is er te koop. Ik denk dat als je écht indruk wilt maken, je eens inspiratie op zou kunnen doen op het YouTube kanaal van HowToCookThat 'Ann Reardon'.





Hoe GEWELDIG is dit?! Schilder je eigen schilderij met zelfgemaakte chocoladeverf. Of maak zelf 'papier en potloden' van chocola. Die dan ook nog geserveerd zouden kunnen worden met eetbare kaarsen (ook van HowToCookThat).



Wat romantisch! Een zelfgeschreven liefdesbrief, sierlijk neergepend in een boek van chocola?! Let wel; ik ben zelf niet zo ver gegaan. Ik heb 'gewoon' curryworst gemaakt (met zelfgemaakte currysaus!) Maar daar was mijn stoere carnivoor óók blij mee.

12 februari 2015

Knolseldersoep

Ik heb nog een restje verrukkelijke (zelfgemaakte) kippenbouillon. Wat een leuk erfenisje is van de Gentse Waterzooi die ik laatst maakte (die als "meer zooi dan water" werd opgeschept maar desalniettemin erg smakelijk was). En ik had bedacht dat als ik bij dat beetje bouillon nou een (evenzo verrukkelijke) knolselder koop, dat dat best wel eens een verrukkelijk soepje kan worden.

Bijvoorbeeld met wat gember erbij, ja. En slagroom ;)

En inderdaad; deze knolseldersoep is héérlijk. Romig en vol van smaak. En van wat ik overhoud, maakt M. daags erna een ook erg lekker bord pasta (fusili, gedroogde tomaten, gerookte forel, rucola en de ingedikte knolseldersoep als "sausje").

11 februari 2015

Javaantjes

Boter kan rans worden. Want uiteindelijk worden de vetten in boter door oxidatie afgebroken waarbij onder andere boterzuur vrijkomt. En dat ruikt (en smaakt) ranzig. Het restje boter dat in mijn koelkast ligt is dan ook mijn excuus voor een kleine avondlijke koekjesbakkerij. Ik blijk precies 80g boter te hebben en dat opent de deuren naar een klein experiment. In Cees Holtkamp's recept voor 'javaantjes' (Koekjes) is 40g precies eenvijfde van de voorgeschreven receptuele hoeveelheid. Ik bak één recept met (bruine) basterdsuiker en één met palmsuiker.

De beide degen gaan ruim de koelkast in om te rusten. En vreemd genoeg blijken ze verschillend op meerdere manieren. Het deeg met palmsuiker is lichter van kleur. Het is droger en scheurt makkelijk bij uitrollen. Dat lost zich op wanneer ik het deeg uit de koelkast met vochtige handen doorkneed.
Na het bakken zijn de koekjes redelijk plat van boven maar met een holle bodem. Overigens blijk je van 40g boter, 30g suiker, 65g bloem, zout en wat oploskoffie in melk gewoon zo'n 30-35 koekjes te kunnen maken.

Dit zijn erg lekkere knapperige koekjes. Waarbij die met basterdsuiker knisperiger brosser zijn met een meer gelaagde structuur. De javaantjes met palmsuiker (wat ik véél meer java vind) zijn minder 'flaky' maar hebben meer diepte qua smaak. En die hebben dan ook mijn voorkeur.

09 februari 2015

Foam Gel

Een scheerschuimbus waar dus geen scheerschuim maar douchespul uit komt, is het tegenwoordig helemaal. Bij de Hema waren al diverse varianten te krijgen (o.a. Black Orchid), Melkmeisje stopt er twee in een bus en ook van het AH huismerk zie ik ze nu staan. En ik moet zeggen dat het toch wel iets erg leuks is om een gel op je handpalm te spuiten, die dan bijna magisch opschuimt tot een paar keer zijn eigen volume. Die hammam foam gel met eucalyptus ruikt in ieder geval ook érg naar eucalyptus. Voor mij was dat een goed ding, voor M. juist niet ;)

Gentse Waterzooi

Nou heb ik toch drie-en-een-half jaar in Gent gewoond (met veel, héél veel plezier) en volgens mij heb ik er in die tijd echt geen Waterzooi gegeten. De remigratie was in 2008 en dat is alweer een tijdje geleden. En omdat mijn geheugen nou niet bekend staat om zijn uitstekende werkzaamheid, kàn ik me vergissen. Maar anders zou ik zweren dat ik nog nooit Gentse waterzooi heb gegeten. Nu denk ik: "waar slaat dat eigenlijk op? dat kan toch niet" en dus ga ik het maar eens zelf maken. Met het recept uit De Keuken van Ons Moeder.

Feitelijk is waterzooi: kip in groenteroomsaus. De naam is afgeleid van 'zode', 'zieden': kooksel. Het begint met een zelfgemaakte bouillon. Ik hak daarvoor een hele (biologische) kip in grove stukken. Want dat is hoe ik met dat bijltje hak. De kip wordt in een weinig olie aangebraden in een ruime (soep)pan. Daar gaan grof gesneden uien, bleekselderij, wortelen, preigroen, peper, zout en een kruidenbuil bij. En ik wijk van het recept af, door ook water toe te voegen ;) Gelukkig maar, want god wat is zelfgemaakte bouillon toch lekker! Je zou er spontaan ziek voor worden... Ondertussen bereid ik de mise-en-place voor de waterzooi:

In bruisende boter wordt de gesnipperde sjalot gefruit. Daar gaan het fijngesneden hart van een bleekselderijstronk (of is het een -bos?!), een kwart fijngesneden knolselder (wat rúikt dat lekker!!) en jonge wortel bij. De groenten dan net onder zetten met kippenbouillon en garen. Ondertussen het kippenvlees van de botten plukken (of hoe noem je dat?).
Het nat van de afgegoten groenten wordt met room doorgekookt. Dan (en dit is een nieuwe techniek voor mij) met behulp van losgeklopte eierdooiers tot een gebonden saus ingedikt. De saus wordt niet zo dik als met een roux (of maïzena), maar wel erg smeuïg. Smakelijk was 'ie al! Hoewel het volgens mij wel uitmaakt of je je eigen bouillon hebt lopen trekken, of dat je een blokje gebruikt.

Waterzooi wordt geserveerd als kip met "groentjes", gekookte krieltjes en een flinke schep saus. Groen gegarneerd met verse peterselie. Alleen heb ik de krieltjes lekker bruin gebakken in plaats van gekookt. En ik serveer mijn waterzooi met meer groenten en minder saus. Wat mij de opmerking "minder water meer zooi" oplevert. Ja, dat is zo. Nu je het zegt, inderdaad. Maar dan nog is dit héérlijke, troostende comfort food. M. zegt dat het gerecht recht doet aan de Engelse uitspraak "as peas and carrots", omdat het allemaal zo goed bij elkaar past (de erwten heb ik er 'pas comme il faut' bijgegooid). Het was een heel karwei om de waterzooi zoals het hoort te maken (je kunt deze uitspraak herkaderen door het te zien als 'een dagje kokkerellen') maar het heeft dan wel de uitstraling en de smaak van iets ongelooflijk fijn huiselijks.

Bietensoep (met kokos en gember)


Soep is wat mij betreft de ideale 'opmaker' (van restjes groente uit de koelkast) én 'opkikker' (van jezelf). Wanneer je de tijd neemt om zelf een héle goede bouillon te maken (waarvan de restanten gemakkelijk de diepvries in kunnen ten behoeve van een toekomstig soepje), kan er feitelijk niets misgaan. En eigenlijk maakt het weinig uit wat je in de soep mikt, zo'n kom dampende groentegoedheid werkt lavend. Dit is een best lekkere in ieder geval:

Deze bietensoep is een zelfgemaakte bouillon en soep ineen. De uien, knoflook, wortelen en bleekselder worden kort gesmoort in olijfolie, met komijn en koriander. Water (of bouillon) erbij. Dan (rode) bieten (zelfgegaarde bieten die je dan nog wel moet schillen zijn het verst, maar bieten uit zo'n vacuümpak zijn makkelijker) en kokosmelk (uit een blik) erbij. Op smaak brengen met citroensap en gembersiroop. Serveren met lente-ui (of bieslook).

04 februari 2015

Dove VisibleCare

Dikke, zeer crèmige, bijna romige doucheschuim van Dove onder de noemer 'VisibleCare' die voor €1,49 bij Zeeman in de budgetschappen staat. Zo dik dat je het laatste restje bijna niet uit de flacon krijgt. Maar maakt de huid wel érg zacht!